Христовото доаѓање е видливо

Постојат христијани кои тврдат дека Исус веќе дошол или дека ќе дојде на нашиот свет невидливо за нашите очи. Од библиска гледна точка ова е погрешно. Христос му кажал на првосвештеникот за време на судењето: „Јас ви велам: ‘Отсега ќе го гледате Синот човечки како седи оддесно на Силата (оддесно на Отецот) и како доаѓа на небесните облаци’“ (Матеј 26 64).

Пред величественото и славното доаѓање на нашиот Господ „земните цареви, големците, војсководците, богатите, силните, секој роб и секој слободен човек се засолнија во пештерите и по горските камењари, велејќи им на горите и карпите: ‘Паднете врз нас и скријте нè од лицето на Оној кој седи на престолот и од гневот на Јагнето, зашто дојде великиот ден на нивниот гнев и кој може да се одржи?’“ (Откровение 6,15-17). – Грешниците повеќе сакаат врз нив да паднат горските карпи отколку да се сретнат лице в лице со Оној што го презреле и отфрлиле.

Пред да замине на небото, Христос им дал ветување на своите ученици: „Одам да ви приготвам место… и пак ќе дојдам и ќе ве земам кај себе, за да бидете и вие таму каде што сум јас“ (Јован 14,1-3). Овде нема ништо невидливо. Напротив, Тој доаѓа да нè земе нас, кои сме видливи, и да нè поведе во вечен живот во своето царство, во небесните домови.

Додека Исус се вознесувал, ангелите им кажале на апостолите: „Овој Исус, кој од вас се вознесе на небото, ќе дојде така како што го видовте да оди на небото.“ „И ќе го види секое око“ (Дела 1,11; Откровение 1,7).

И на многу други места Светото писмо јасно учи за буквално и лично Христово доаѓање. Павле кажува: „Сам Господ ќе слезе од небото, на заповед, со глас на архангел и со Божја труба“ (1. Солуњаните 4,16). И Спасителот изјавува: „Ќе го видат Синот човечки како доаѓа на небесните облаци со сила и со голема слава.“ „Како молњата што излегува од исток и свети до запад, такво ќе биде доаѓањето на Синот човечки“ (Матеј 24,30.27).

„А на неговата наметка и на неговото бедро има напишано име: ‘Цар на царевите и Господар на господарите’“ (Откровение 19,16).

„Величеството негово ги покри небесата, и славата негова ја исполни земјата. Болскотот му е како сончева светлина“ (Авакум 3,3.4). Неговото лице свети посилно од блескотното пладневно сонце.

При второто Христово доаѓање, што го следи целата вселена без здив, зашто тоа е вселенски настан од највисок ранг, него ќе го придружува сета небесна војска: „Кога ќе дојде Синот човечки во својата слава и сите свети ангели со него…, ќе ги прати своите ангели со силен трубен глас и ќе ги соберат неговите избраници“ (Матеј 25,31.32; 24,31). – Значи, Христос доаѓа јавно и видливо, највидливо што воопшто може да се замисли.

Голем и славен настан при второто Христово доаѓање, и најславен од сите, е воскресението на мртвите праведни.

Среде тетеравењето и бранувањето на земјата, молскањето на молњите и татнежите на громовите, гласот на Божјиот Син ги повикува светите што спијат. Тој својот поглед го насочува кон гробовите на праведниците и тогаш, подигајќи ги рацете кон небото, извикнува: „Разбудете се и воскликнувајте, жители на правот“, станете вие, кои спиете во своите гробови (Исаија 26,19). На целата земја мртвите праведни ќе го слушнат овој глас во своите гробови и ќе оживеат. Сега земјата татни од чекорите на огромно мноштво од секое племе, колено, јазик и народ. Тие доаѓаат од темнината на смртта, облечени во бесмртна слава, триумфирајќи: „О гробе, каде ти е победата? О смрт, каде ти е осилото?“ (1. Коринќаните 15,55). Живите праведници, преобразени и облечени во бесмртност, и воскреснатите свети, своите гласови ги соединуваат во радосен изблик на победа: „Ете, Тој е нашиот Бог, во него се надевавме, Тој нè спаси“ (Исаија 25,9), и заедно со Христа заминуваат на небото, каде што ќе бидат Христови гости илјада години или еден милениум, и на располагање ќе им стои сета вселена.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Второто Христово доаѓање“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.