Христос и Божјата реч

На различни места и во различни преводи Новиот завет за Библијата користи повеќе различни зборови со наполно исто значење: „Божја реч“, “Пророчка реч“, „Реч“, „Божје слово“, „Слово“, „Писмо“, „Писма“, „Свети Писма“, „Духовен меч“, „Вистина“, „апостолско учење“, „негова (Христова) наука“, „моја (Христова) наука“, „наука апостолска“, „наука Господова“…

Во пустината на искушението Исус се соочил со сатаната во екстремно тешки и неповолни услови и околности, кога сатаната го нагрвалувал и опсипувал со силни искушенија: „Ако си Божји Син, заповедај им на овие камења да станат лебови“; „ако си Божји Син, фрли се долу (од врвот на храмот)“; „ќе ти го дадам сето ова (сиот свет), ако паднеш и ми се поклониш!“ – Тој се бранел, се одбранил и го победил сатаната со единственото и најсилно Божје оружје, со „мечот на Духот, кој е Божјето слово“, со Писмото, како темел на својата вера: „Оди си, сатано, зашто е напишано!“

Три пати ги одбива жестоките напади на сатаната со зборовите: „Пишано е!“ Библијата, како духовен меч, е силна зашто е вистинита света Божја книга, свете Божја реч. Затоа Христос се моли на Отецот да ги посвети своите следбеници токму со неа: „Посвети ги со вистината; твојата Реч (Библијата) е вистина“ (Ефесците 6,17; Матеј 4,1-11; Јован 17,17).

Христос не проповедал ништо друго, освен Божјата реч: „Народот се туркаше околу него за да ја слуша Божјата реч“, која е духовно „семе“ што го преродува човекот кој ја чита (Лука 5,1; 8,11).

Многу убави и значајни се следните Христови зборови: „Моја мајка и мои браќа се оние кои ја слушаат Божјата реч и ја извршуваат.“ Прекрасно, ние сме Христови браќа и сестри ако ја слушаме и ја извршуваме неговата Реч. Тогаш сме блажени: „Блажени се оние кои ја слушаат Божјата реч и ја извршуваат“ (Лука 8,21; 11,28).

Грев е и грешиме кога постапуваме поинаку, кога наместо Писмото, извор за нашата вера користиме преданија: „И така правите престап спрема Божјата реч со својата традиција (со предание) која вие ја воспоставивте“, или ја наследивте од вашите предци. „Грешите, зашто не ги разбирате Писмата“, им кажува Исус на еврејските духовни учители, наречени „садукеи“ (Марко 7,13; 1. Петрово 1,18; Матеј 22,29).

По своето воскресение Исус патем поучува двајца свои ученици од Писмото и, откако ги поучил: „Тогаш им го отвори умот за да ги разберат Писмата“ (Лука 24,45). А Евреите ги повикува:

„Ако продолжите да го следите моето Слово, навистина сте мои ученици, и ќе ја знаете вистината, и вистината ќе ве избави“, ќе ве спаси (Јован 8,31). Според тоа, ние сме вистински христијани и вистински Христови ученици ако го следиме „Словото“ или Библијата, зашто само таа е „вистина“. Сè друго води на погрешен пат и во пропаст.

Затоа Христос ни го одредува и ни го покажува единствениот извор на нашата вера: „Кој верува во мене како што е кажано во Писмото, од неговата внатрешност ќе потечат реки на жива вода.“ Да, само „Писмото“ (Sola skriptura) – категоричен е Исус, и нè повикува: „Истражувајте ги Писмата… тие сведочат за мене!“ – „Писмата сведочат“ за Христа. Писмото за вас „не е празна реч, туку е ваш живот.“ (Јован 7,38; 5,39; 5. Мојсеева 32,47).

Христос ја проповедал Божјата реч интегрално. Кон старозаветната димензија на приведените текстови за Божјата реч во овој поднаслов Христос додава новозаветна димензија и тие не се веќе текстови кои остануваат исклучиво во рамките на Стариот завет, туку добиваат заедничка интегрална димензија и стануваат текстови на интегралниот канон на Светото писмо, текстови кои подеднакво му припаѓаат и на Стариот и на Новиот завет, кои му припаѓаат на Светото писмо во целост. Христос однапред точно знаел и видел дека апостолите верно ќе ја запишат  науката што Тој ја изговорил усно, и дека од нивните списи ќе се формира нов канон, канонот на Новиот завет кој, заедно со канонот на Стариот завет, ќе го формираат интегралниот Божји библиски канон на Светото писмо. За тој интегрален канон апостол Павле, поттикнат и научен токму од Христовиот Дух, кажува: „Сето Писмо е од Бога дадено“ (2. Тимотеј 3,16). Кога апостол Павле ги кажал тие зборови („Сето Писмо е од Бога дадено“), поголем дел од новозаветните списи веќе биле напишани. И библиските текстови за Божјата реч што веќе ги приведовме навистина не можат да се разберат поинаку освен така дека, кога Христос кажува: „Кој верува во мене како што е кажано во Писмото“, Тој мисли на целото Свето писмо, интегрално, на Стариот и Новиот завет заедно.

Сепак, православните теолози упорно се трудат да докажат дека оваа Христова изјава се однесува на Стариот завет зашто, „Кога Христос се изјаснил на овој начин за Писмото, Новиот Завет не ни бил почнат да се пишува!“ – Но, овој проблем ќе го разрешиме подоцна во насловот „Божјиот закон – Десетте Божји заповеди“, во поднасловот „Кој верува во мене како што е кажано во Писмото!“

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Свето писмо или Библија“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.