Други божемни силни библиски докази дека саботата е заменета со недела

Во потрага по „силни“ библиски докази за да ја оправдаат неделата со којашто во текот на историјата ја замениле „Господовата сабота“ (3. Мојсеева 23,2), христијанските теолози посегаат по текстови од Библијата врз кои вршат своевиден терор, присилувајќи ги да им кажат нешто што тие не можат да кажат и барајќи од нив да ги потврдат нивните замисли, да ја оправдаат нивната небиблиска теологија и нивните наводни докази. Во овој случај тие присилуваат два библиски текста кои воопшто не носат во себе никаква порака за неделата како некаква замена за саботата.

Така, на пример, господин Милин се повикува на текстот од Книгата на пророк Захарија 3,9.10. каде што Бог вели: „… ќе го простам гревот на оваа земја во еден ден. Во тој ден, вели Господ Саваот, ќе се поканувате еден со друг под лозата и под смоквата.“ Според Милина, изразот „во еден ден“ претставува пророштво за неделата „во која ќе биде извршено делото на спасението… а таа победа над гревот и смртта се случила на Велигден, значи, во недела“4, и оттаму, според него, неделата ја зазела местото на саботата. – Крајно нелогично и ептен проѕирно! Видовме дека победата над гревот и смртта е извојувана на Голгота во петокот, со Христовата смрт на крстот, а не со неговото воскресение на Велигден, во неделата.

Знаете, ова ни наликува на случајот на Микеланѓело со неговата статуа на Мојсеја. Посматрајќи го своето грандиозно уметничко дело, величествената, неповторлива статуа која штотуку ја завршил, Микеланѓело, восхитен од нејзината убавина, ѝ наредил: „Проговори, Мојсеј!“ Но ниту Мојсеј му проговорил на Микеланѓело за да го верификува неговиот огромен труд што го вложил при неговата изработка, ниту пак овој стих ќе му проговори на господин Милин за да ја потврди неговата желба и да ја поддржи неговата намера саботата да ја замени со недела.

Другиот текст на кој се повикуваат господата Милин и Митревски и од кој вадат „силен“ аргумент во прилог на неделата е Псалм 118,22-24: „Каменот што го отфрлија ѕидарите стана темелен камен. Тоа е од Господа и прекрасно е во вашите очи. Ова е денот што го создаде Господ за да се радуваме и да се веселиме во него.“

Каменот што го отфрлиле ѕидарите е Христос. Него го отфрлиле во петокот, кога народот викал: „Крвта негова нека падне врз нас и врз нашите деца!“

Конкретен повод за пишување на овој стих: „Овој е денот што го создаде Господ за да се радуваме и да се веселиме во него“ била некоја старозаветна свеченост и радост, а можеби и саботниот ден кој се празнувал во времето на Давида, кога народот се собирал на „свет собор“, ден на радост, мир и спокојство. Тогаш, врз основа на што уважените теолози категорично тврдат дека тоа е пророштво кое се однесува на неделата? Зошто тој ден не би можел да се однесува на петокот, кога Христос постигнал апсолутна и целосна победа над гревот и смртта, кога ни овозможил спасение и живот вечен? Или, зошто не би се однесувал на денот на славното второ Христово доаѓање за кој пророк Исаија 25,9 кажува: „И ќе се рече во оној ден: ‘Ете, Овој е нашиот Бог, во него се надевавме и Тој нè спаси. Тој е Господ во кого се надевавме. Да се радуваме и да се веселиме на неговото спасение!’“ Овде ги наоѓаме истите зборови како и во предметниот псалм: „Да се радуваме и да се веселиме!“

Многу поверојатно е тој ден да се однесувал на денот на Христовото раѓање во Витлеем кога целото небо пеело и се радувало затоа што се родил Спасителот на светот. „Слава на Бога во висините, а на земјата мир и меѓу луѓето добра волја“ (Лука 2,10-14).

Но, кон историскиот синџир од „силни“ докази во прилог на неделата како празник, христијаните кои празнуваат недела додаваат нови „златни“ алки кои „не ‘рѓосуваат“, „необорливи аргументи“ со кои потврдуваат дека по Христовото воскресение саботата е заменета со недела. Во продолжение – за тие „сигурни“ библиски докази!

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Саботата не е заменета со недела“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.