За невините страдалници не е трагедија што страдаат за Бога

Се поставува прашање дали е трагедија што страдаат тие верни и предани Божји слуги, тие невини луѓе? Од човечка гледна точка да, но од Божја перспектива не! Гледано со Божјите очи, тоа е тешко, мачно, жално, но не и трагично. Бог многукратно ќе им го надомести она што загубиле да го уживаат во овој живот – сите благодати од кои, од разни причини, биле лишени. Како што рековме порано, нивните маки, страдања, патила, колку и да биле тешки, мачни, грозни, колку и да биле свирепи неправдите на кои биле изложени – сето тоа, споредено со славата што ги очекува во скорашното Христово царство, не ќе биде вредно ниту да се спомене.

Ако постои трагедија и ако нешто е трагично, тогаш тоа се однесува на грешниците: „Но дури и ако грешникот кој извршил стотици злодела поживее долго, јас знам дека сепак им е подобро на богобојазливите луѓе – на оние кои го почитуваат Бога. А злосторниците нема да минат добро, бидејќи тие немаат страхопочит кон Бога; нивниот живот ќе мине како кусотрајна сенка“ (Проповедник 8,12.13).

За своите приврзаници, кои верно и предано му служат, кои не се откажуваат од него ниту тогаш кога поминуваат и низ најтешки искушенија, кои го љубат од љубов, а не од интерес, Бог приготвува нешто „што око не видело, што уво не чуло и во човечко срце не дошло“ (1. Коринќаните 2.9). Затоа, почитувани, да го чуеме и да го прифатиме Божјиот повик што ни го упатува преку апостол Петар:

„Радувајте се што соучествувате во Христовите страдања, за да можете да се радувате и веселите при откривањето на неговата слава. Блажени сте ако ве напаѓаат заради Христовото име, зашто тогаш Духот на славата и Божјиот Дух почива врз вас. Никој од вас да не страда како убиец, или крадец, или злосторник или како оној што се меша во туѓи работи; но, ако страда како христијанин, да не се срами, туку да го слави Бога со тоа име“ (1. Петрово 4,12-16).

Како кнез на оние што страдаат, Христос пак нè упатува на својата Реч: „Зашто тоа се цени, ако заради својата совест пред Бога човек трпи и тагува кога неправедно страда. Инаку, каква е пофалбата ако трпите кога ве казнуваат за вашите престапи? Но, ако страдате и трпите кога правите добро, тоа е благодат пред Бога. Зашто за тоа сте повикани, бидејќи и Христос страдаше за вас и ви остави пример и вие да одите по неговите стапки. Тој не направи грев и не се најде измама во неговата уста. Тој, кој беше навредуван, не возвраќаше со навреда; кога страдаше – не се закануваше, туку се предаде себеси на Оној кој суди праведно“ (1. Петрово 2,19-23).

Сметаме дека доста се задржавме на овој предмет и дадовме повеќе сугестии со кои понудивме одговори на прашањето „Каде е Бог кога невини страдаат?“

_________________

* Со темата за Христовите страдања во овој и во следните неколку поднаслови пак ќе се сретнеме кога ќе зборуваме за Божјата благодат. Тогаш таа тема ќе ја дообјасниме.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Каде е Бог кога невини страдаат?“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.