Јехова и јеховистите 2а

Рековме дека во старите еврејски библиски текстови Јехова е име за Бога и дека тоа име на грчки се преведува со зборот „Кириос“ или „Теос“ и на латински со „Доминус“, а кај нас со „Господ“ и „Бог“. По грешка при преведувањето во 14 век по Христа настанал неточен изговор на името Јехова што се употребува и денес.  Првобитно тоа име се изговарало како Јахве, а не како Јехова.3

Никој не отфрла дека Yhwh е име на Бог Творецот. Меѓутоа, Библијата на Бога му дава многу имиња. „Во почетокот Бог ги создаде небото и земјата“ (1. Мојсеева 1,1). За зборот Бог во овој текст се употребува еврејскиот збор „Елохим“, а не зборот Yhwh. Според тоа, на самиот почеток Библијата му дава друго име на Бога. Зборот Елохим се употребува 2500 пати во Библијата и го означува Божеството во множина – Тројството. Тоа бил Елохим кога рекол: „Да создадеме човек како што сме ние!“

Патем да кажеме дека за нашите браќа јеховисти зборовите „Бог“ и „Господ“ не се имиња на личност, туку некакви титули од типот професор, инженер, доктор итн. Ако е така, тогаш кој е оној Бог од првиот стих на Библијата кој „на почетокот … ги создаде небото и земјата“? Дали тој е некој безимен бог, само некаков титулар, инженер, на пример? Бесмислено, зар не? Во секој случај, веднаш на почетокот, во првиот стих на Библијата, семоќниот Бог Творец не ни се открива и не ни се претставува како Yhwh (Јахве), туку под друго име – под името Елохим, кое е исто толку важно и значајно колку и името Јахве.

Вистина е дека во 1. Мојсеева 2,4 во изразот: „Кога Господ Бог ги создаде небото и земјата“ се употребува еврејскиот збор Yhwh, но овој, како и сите други, се преведува со Господ Бог, што секогаш го означува живиот Бог, Творецот на небото и земјата. Всушност овде се употребени два еврејски збора Yhwh и Елохим, заедно. Тогаш зошто еден збор би требало да се преведе а друг не?

Кога Бог му се јавил на Аврама, Тој не кажува „Јас сум Yhwh “, туку „Јас сум Ел-Шадај“, Семоќен Бог (1. Мојсеева 17,1). Повеќе од две илјади години од создавањето Бог им се откривал на своите слуги не како Јахве, туку како Ел-Шадај.2. Мојсеева 6,3: „Им се јавував на Аврама, Исака и Јакова како Ел-Шадај, но не им се открив со своето име ‘Јахве’. Ако беше толку важно името Yhwh, зошто Бог не им се откриваше со тоа име на своите слуги Аврам, Исак и Јаков? Бог видел дека ним не треба да им се открива како Yhwh туку како Ел-Шадај и им се откривал како Ел-Шадај. Во разговорот со Аврама Мојсеј за Бога наизменично го употребува зборот Yhwh и зборот „Адонаи“. „И откако Господ (Yhwh) го заврши разговорот со Аврама, си замина“ (1. Мојсеева 18,33). Во старо време, па и денес, секогаш кога еден Евреин во текстот ќе наиде на зборот Yhwh, тој од почит никогаш не го изговара тој збор, туку наместо него го изговара зборот Адонај, кој има наполно исто значење. Од таа причина со текот на времето се заборавило како воопшто треба да се изговара тој збор и затоа никој, дури ни Евреите, не знаат како би требало да се изговори или да се прочита зборот Yhwh. Тоа доаѓа и оттаму што еврејското писмо е консонантско писмо (Yhwh), што значи вокалите не се пишувале, туку нив читателот сам ги додавал при читањето на зборовите.

Кога Господ му се јавил на Мојсеја при овците за да го прати во Египет да го изведе израелскиот народ, тој го прашува: „Како ти е името?“ Господ не рекол: „Како тоа, ти, Евреин, па не знаеш како се вика твојот Бог?“ Дури и не му рекол: „Јас сум Yhwh “ ; туку: „Јас сум кој сум… ‘Јас сум’, ме прати кај вас“ (2. Мојсеева 3,14). Дури и сведоците на Јехова признаваат дека Бог има повеќе имиња: „Блажен Бог – тоа е едно од имињата на Јехова“4

Исус дошол на земјата во време кога владеело големо идолопоклонство и отпад за да ги запознае луѓето со Бога и да ги врати во првобитната состојба. Сепак, Исус не им го претставил на луѓето Бога под името Yhwh, туку го нарекол Татко (Отец). „Вака молете се на Бога: ‘Оче наш!’“ (Матеј 6,9). Умирајќи на крстот, Исус му се обраќа на својот небесен Отец со зборовите: „Ели, Ели!“, што значи: „Боже мој, Боже мој!“ (Матеј 27,45). Дали Исус овде згрешил што Бога не го нарекол Јехова? Секако дека не згрешил, зашто зборовите: „Ел, Ели и Елуа“ се исто така еврејски зборови со кои Бог се нарекува Бог.

Новиот завет речиси цел е напишан на грчки јазик. Прашајте ги сведоците на Јехова: Како се пишува на грчки Јехова? Во грчкиот јазик се употребуваат два збора: Теос, што се преведува со Бог, и Кириос, што значи Господ. Ако е важно за Бога да се употреби само зборот Yhwh, тогаш зошто го нема тој збор во грчкиот текст на Новиот завет? Можеби нашите пријатели, сведоците на Јехова, ќе кажат дека во преводот на Новиот завет на еврејски јазик зборот Теос е преведен со Yhwh (Jahve).. Тоа е точно, но не и за Грците. За нив тој збор е Теос, а истиот збор за нас е Господ, Бог.

Сведоците на Јехова во својот превод на Библијата произволно ја преведуваат и не ја почитуваат смислата на оригиналниот текст. Да е толку важно Божјиот народ да се нарекува со името на Јехова (јеховисти), Исус тоа секако би го кажал и така би ги нарекол своите следбеници.

Бог секогаш имал свој народ на земјата кој му бил послушен, но Божјиот народ никогаш не се викал со името на Јехова. Бог му рекол на Мојсеја: „Ајде, јас те праќам при фараонот да го избавиш мојот народ, Израелците, од Египет“ (2. Мојсеева 3,10). „Ќе ви бидам Бог, а вие ќе бидете мој народ“ (3. Мојсеева 26,12.13).

„Па ти си народ посветен на својот Господ Бог; Господ те избра тебе меѓу сите народи на земјата за да бидеш негов народ, негова сопственост“ (5. Мојсеева 14,2).

Бог ги признал старите Израелци за свој народ, но не ги нарекол сведоци на Јехова, туку Израел, што значи победник.

Исус своите следбеници ги нарекувал со различни имиња: Дванаесеттемина ги нарекол „ученици“. Своите следбеници ги нарекол „овци“, а себеси се споредил со „пастир“. Иако името Исус потекнува од еврејскиот збор „ Jahshua “, што значи „Јахве е спас“, сепак, Тој своите следбеници не ги нарекол според своето име, туку други ги нарекле „христијани“.

Еве кои сè имиња му дава Новиот завет на Божјиот народ: „А вие сте избран род, царско свештенство… Кои некогаш не бевте народ, сега сте Божји народ“ (1. Петрово 2,9.10).

„До светите и верните браќа во Христа“ (Колошаните 1,2).

„Ќе ми бидете сведоци во Ерусалим…“ (Дела 1,8).

„Се собираа со црквата…“ (Дела 11,26). Називот црква потекнува од грчкиот збор „еклезија“, што значи собир на верници.

Апостол Павле признава: „Бидејќи ја гонев Божјата црква“ (1. Коринќаните 15,9).

„Црква на живиот Бог, столб и потпора на вистината“ (1. Тимотеј 3,15).

„Да ја претстави пред себе црквата во сета нејзина слава“ (Ефесјаните 5,27).

„Ние сме храм на живиот Бог“ (2. Коринќаните 6,16).

Зошто сведоците на Јехова не сакаат да се наречат и да бидат црква туку друштво?

Исус кажува дека: „Секој што ми вели: ‘Господе, Господе’, нема да влезе во небесното царство, туку оној којшто ја врши волјата на мојот Отец кој е на небесата.“ (Матеј 7,21-23). Овие Христови зборови покажуваат дека не е толку важно со кое име се нарекуваме, туку што правиме. „А сите оние кои ги води Божјиот Дух се Божји синови“ (Римј. 8,14).

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Христос е вечен Бог“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.