Бог прави разлика меѓу грешните и праведните

Во текот на последните тешки и жални времиња, кога се очекува Господовиот ден, особено за време на последните седум зла, Господ ќе го земе својот народ во своја заштита, ќе му обезбеди сигурно засолниште. „Ќе стане Михаел (Христос), големиот кнез“, да ги брани своите верни, и ќе ги одбрани, ќе ги спаси.

Среде луњата на божествените казни, Божјите деца ќе немаат причина да се плашат. Господ ќе „биде прибежиште на својот народ и крепост на синовите Израелови“ (Јоил 3,16). Оној ден, кој на престапниците на Божјиот закон ќе им донесе страв и пропаст, на послушните ќе им осамне „со неискажлива и прославена радост“ (1. Петрово 1,8).

Псалмистот кажува: „Во кобен ден под својот кров ќе ме засолни, под покривот на својот шатор ќе ме скрие, на висока карпа ќе ме крене“ (Псалм 27,5).

Господ нема да „го погуби праведникот со грешникот“ (1. Мојсеева 18,23).

„Ако пратам помор во таа земја и ако излеам врз неа гнев и колеж за да ги сотрам во неа сите луѓе и сиот добиток, а во неа останат Ное, Даниел и Јов – се колнам, вели Господ Бог – не ќе ги спасат ни синовите ни ќерките, туку само себеси со својата праведност“ (Езекил 14,19.20).

Значи, среде страшните гибели на грешниците, отсекогаш, па и во „последните денови“, праведниците, слично на Ное, Даниел и Јов, ќе се спасат со својата праведност. Со најголемо можно внимание да ги чуеме прекрасните ветувања што им ги дава Бог на праведните кога се соочуваат со тие гибели:

„Господ бдее над тебе, Господ ти е заклон оддесно; сонцето нема да ти наштети дење, ниту месечината ноќе. Од секакво зло ќе те чува Господ. Тој ќе бдее над твојот живот.“ „Тој ќе те избавува од стапици и од смртоносни болести; со своите крилја ќе те покрива, со неговите крилја ќе те засолнува, а неговата верност ќе ти биде штит и одбрана. Нема да те плашат стравотиите на ноќта, ниту стрелата што преку ден лета, ниту чумата што во мрак коси, ниту пак поморот што на пладне пустоши. Ќе паѓаат илјадници покрај тебе, и десетици илјади оддесно, но до тебе нема да допре! Само со свои очи ќе гледаш и казната на безбожниците ќе ја набљудуваш. Ако Севишниот ти е прибежиште – Господ, моето засолниште – никакво зло нема да те порази, несреќа до твојот дом нема да се доближи… бидејќи се надеваше на мене, ќе го избавам и ќе го заштитам, зашто го позна моето име … „Господов ангел се настанува околу оние што се бојат од него и ги избавува“ (Псалм 121,5-7; 91,3-10.14; 34,7).

„Тогаш ќе ја видите разликата меѓу праведникот и безбожникот, меѓу оној кој му служи на Бога и оној кој не му служи“ (Малахија 3,18). „Послушајте ме вие, кои ја познавате правдата, народе, кој во своето срце имаш закон!“ „Јас сум вашиот Утешител! Кој си ти да се боиш од смртен човек и од човечки син, кој е како трева? Го заборави Господа, својот Творец…, непрекратно трепериш, секој ден, од гневот на угнетувачот, како да се приготвува да те уништи. Но каде е сега гневот на угнетувачот? Скоро ќе биде слободен заробеникот, нема да умре во јама, ниту ќе му недостига леб. Зашто јас сум Господ, твојот Бог, кој го раздвижувам морето за да му бучат брановите. Името ми е Господ над војските. Свои зборови ставив во твојата уста, во сенката на својата рака те скрив… Затоа, чуј го ова, беднику, пијан, но не од вино. Вака зборува Господ, твојот Бог, бранителот на твојот народ: Ете, јас ја земам од твојата рака чашата што опива и од чашата на мојата јарост ти веќе нема да пиеш. Ќе ја ставам во рацете на твоите угнетувачи, на оние кои ти зборуваа: ‘Наведни се за да поминеме!’ И ти им ги подметнуваше плеќите како почва, како пат за минувачи.“ „Планините ќе се поместат и ридовите ќе се разнишаат, но мојата милост нема да отстапи од тебе и заветот на мојот мир нема да се разниша, вели Господ, кој те милува“ (Исаија 51,7.12-16.21-23; 54,10).

За време на седумте зла Господ ќе го повика својот народ: „Ајде, народе мој, влези во клед и затвори ја вратата зад себе. Скриј се за миг, додека не помине јароста. Зашто Господ ќе излезе од своето живеалиште да ги казни земните жители за нивното беззаконие“ (Исаија 26,20.21).

Кога на грешниците од славините ќе им тече крв место вода, и за време на сеопштиот глад и жед што ќе пустат на земјата, Бог на својот народ ќе му обезбеди сигурно засолниште и доволно леб и вода. „Тој ќе живее на високи места и тврдините на карпите ќе му бидат прибежиште. Ќе има доволно леб и постојано ќе му дотечува вода… Немоќните и бедните бараат вода, а неа ја нема! Јазикот им се исуши од жед. Јас, Господ, ќе ги чујам, јас, Бог Израелов, нема да ги оставам“… „Во време на неволји нема да свенат и во денови на глад ќе изобилуваат“ (Исаија 33,16; 41,17; Псалм 37,19). – Прекрасно Божје ветување!

Ова време на неволја пророкот Авакум го гледал пред себе и неговите зборови ја изразуваат верата на Црквата: „Смоквата нема веќе да цути, ниту на лозата ќе има плод; маслинката нема да роди род и полињата нема да дадат храна; овците ќе исчезнат од трлата, во шталите нема да има ниту говеда. Но јас ќе се радувам во Господа и ќе се веселам во мојот Спасител, Бог“ (Авакум 3,17.18). – Извонредно!

Радосна и победоносна песна што ќе ја пеат праведните: „Бог ни е закрила и сила, секогаш присутна помош во неволја! Затоа, не се плашиме! Па макар и земјата да се разниша, и планините среде морето да пропаднат, и да бучат и да се пенат водите негови, и горите да се тресат од нивните бранови.“ „Ќе се вратат оние што ги ослободи Господ, и со радосни извици ќе дојдат на Сион. Вечна веселба ќе им се рее над главите, ќе ги придружуваат триумф и радост, а ќе ги снема тагата и воздишките (Псалм 46,1-3; Исаија 51,11).

Очигледно е дека Божјиот народ е поштеден од седумте последни зла кои се уриваат врз грешниците кои не се покајале за својот грев.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Големиот и славен Господов ден … големиот и страшен Господов ден … великиот ден на семоќниот Бог“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.