Прва, привремена смрт, и прво воскресение

Во Откровението Јован зборува за „прво воскресение“ (Откровение 20,5), а штом има прво, има и второ воскресение. Исто така тој зборува за „втора смрт“ (20,14; 21,8), а штом има втора, има и прва смрт.

Очигледно е дека прва смрт е Адамовата смрт во која заминуваат сите, и праведните и грешните, што не е случај и со втората смрт. Воскресението, за коешто зборуваме, е поврзано со првата смрт, која не е ниту конечна ниту вечна, туку привремена; неа Христос ја споредува со сон, со спиење, зашто има будење од неа, односно воскресение. „Нашиот пријател, Лазар, заспа … Лазар умре… туку одам да го разбудам“ (Јован 11,11-14). Истата мисла веќе ја читавме и во книгата на пророк Даниел: „Тогаш ќе се разбудат мнозина кои спијат во земниот прав; едни за вечен живот, а други за срам и вечен презир“ (Даниел 12,2).

Првото воскресение ќе се случи кога Христос наскоро повторно ќе дојде и во него ќе воскреснат само праведните – не грешните: „Сам Господ (Христос) ќе слезе од небото, на заповед, со глас на архангел и со Божја труба, и мртвите во Христа (верните) ќе воскреснат први. Потоа ние, живите, кои сме останале, ќе бидеме земени заедно со нив на облаци за да го сретнеме Господа во воздухот; и така засекогаш ќе бидеме со Господа.“ И уште еден текст од апостол Павле:

„Еве, ви кажувам тајна: не ќе умреме сите, туку сите ќе се преобразиме, за миг, при последната труба; имено, ќе затруби труба и мртвите ќе воскреснат нераспадливи, а ние (живите) ќе се преобразиме, зашто треба ова распадливо (тело) да се облече во нераспадливо и ова смртно (тело) да се облече во бесмртност. А кога ова, распадливото, ќе се облече во нераспадливост и ова, смртново, ќе се облече во бесмртност, тогаш ќе се збидне напишаното: ‘Победа ја проголта смртта. О смрт, каде ти е победата? О смрт, каде ти е осилото?’ Осилото на смртта е гревот“ (1. Сол. 4,16.17; 1. Корин. 15,51-56).

Како што видовме, при првото воскресение мртвите праведни воскреснуваат во бесмрни, прославени тела, при што е запазен континуитетот на нивната личност. Тоа се истите лица и истите личности, само сега се бесмртни. Старото грешно, слабо, болно и смртно тело, останало во гробот. А праведните, кои живи ќе го дочекаат Христа, за миг се преобразуваат и стануваат наполно исти со воскреснатите, и сите заедно одат во пресрет на Господа и со Господа на небо да почнат да ја уживаат вечноста за која толку долго копнееле и се приготвувале.

Овие сознанија ни ги надополнува и апостол Јован: „Тие (праведните) оживеаја и царуваа со Христа илјада години. А другите мртовци не оживеаја додека не се навршија илјада години. Тоа е првото воскресение. Блажен и свет е оној кој има дел во првото воскресение; над нив втората смрт нема власт, туку ќе бидат Божји и Христови свештеници и ќе царуваат со него илјада години“ (Откровение 20,4-6). Праведните  ќе поминат со Христа на небото илјада години или еден милениум. Тоа е библиско илјадагодишно царство – на небото, не на земјата – како што учат другите христијани.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Две смрти и две воскресенија“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.