И протестантите кои празнуваат недела пливаат во матните води на паганизмот

За жал, и протестантите, кои празнуваат недела, а се заколнуваат над славниот протестантски лозунг „Сола Скриптура“, за чиишто принципи милиони го дале и својот живот, не се оддалечиле многу од паганизмот со кој е преплавено и до крајни можни граници проникнато христијанството. Тие не се ослободиле од историската јаловина, од вековните наслојки на троскотот и плевелот што се пластеле врз изворната библиска наука и наполно ја затрупале.

Бог ги повикал Виклифа, Хуса, Јеронима, Лутера, Калвина, Нокса, Веслија и другите реформатори да извршат за него голема работа. Тие неуморно копале и со сите сили ја отстранувале таа јаловина, тој троскот и плевел со кои била задушена библиската вистина, но не успеале докрај да ги отстранат тие дебели и грди наслојки. Тие завршиле извонредно важна работа и дел од севкупната задача што ја поставил Бог пред нив – ја извлекувале христијанската црква која, не само што зашлапала туку, како што нагласивме, до гуша потонала во паганизмот на старите нехристијански религии – почнувајќи од вавилонскиот преку персисиот и грчкиот, сè до римскиот паганизам.

Но Бог не ставил врз нивните плеќи преголем товар што тие не би можеле да го носат. Тој не очекувал од нив тие сами целосно и до крај да ја извлечат црквата од амбисот на паганизмот во кој се струполила и сами нејзините нозе да ги постават на цврста почва. Откако тие ја завршиле задачата и заминале од светската сцена, црквата сè уште до појас останала закопана во споменатиот паганизам и нивните следбеници, протестантите, требало да ги засучат ракавите и да продолжат таму каде што тие застанале, да ја продолжат реформацијата, наполно да го ослободат христијанството од паганското многубоштво, од неговите преданија и суеверија и докрај да го расчистат и да го отстранат погубниот историски баласт од Божјата реч и од истата да ги симнат вековните прангии во кои луѓето ја оковале. Меѓутоа, тие не отишле ниту малку подалеку на патот на светлината на евангелието од своите водачи, реформаторите.

Бог очекувал од протестантите на светот да му ја прикажат неговата Реч исчистена од секоја човечка примеса, онака како што излегла од неговата уста и како што е изворно запишана од неговите слуги, пророците и апостолите.

За жал, тоа не се случило. Протестантите се задоволиле и ги прифатиле дострелите што ги постигнале реформаторите иако, според Божјиот план, тие не биле врвни дострели. Реформацијата не ја извеле до крај и задачата ја завршиле половично. И католиците имаат право кога им префрлаат на протестантите кои празнуваат недела, кога језуитот Шефмахер им поставува прашање:

„Дали е вистина дека протестантите во сè точно се придржуваат кон Писмото (Sola Skriptura)? Не! Зашто, кога точно би се придржувале кон Писмото, би морале многу нешта да прават што не прават и нешто да престанат да прават што прават!… Наместо недела, тие би морале да празнуваат сабота, зашто во Библијата стои: ‘Сети се да го празнуваш саботниот ден’, а не денот неделен… Што може да се заклучи од наведеното? Дека протестантите неправилно се нарекуваат евангелисти, зашто не постапуваат според евангелието, верувајќи и правејќи го она што го нема во евангелието. Од друга страна, не прават нешто што е запишано во евангелието.“8

„Вие ми тврдите дека саботата била еврејска сабота, но дека христијанската сабота е заменета со недела. Заменета! Кој го сторил тоа? Кој има таков авторитет да ја промени изричната заповед на севишниот Бог? Кога Бог проговорил и рекол: ‘Празнувај го светиот седми ден’, кој се осмелува да кажа: Не, можете да работите во седмиот ден, и наместо седмиот, морате да го празнувате првиот ден во седмицата? Тоа е најважно прашање на кое знам дека не можете да одговорите. Вие сте протестант и тврдите дека ја почитувате Библијата, и само Библијата; но сепак, иако е тоа толку важно прашање, вие го газите очигледното слово на Библијата и ставате друг ден наместо оној што го посветил Тој. Заповедта да се празнува седмиот ден е една од Десетте заповеди; вие верувате дека другите девет и понатаму се задолжителни; кој ви дал авторитет да ја менувате четвртата заповед? Ако сте доследни на својот принцип и ако сте подготвени да ја следите Библијата, и само Библијата, тогаш покажете некој дел од Новиот завет во кој оваа четврта заповед изрично се менува.“9

Еден ден, католичкиот правник, огнен бранител на католицизмот и огорчен противник на протестантската реформација, д-р Јохан Ек, заедно со други католички црковни личности, го укориле Лутера поради тоа што тој празнува недела наместо библискиот ден за одмор (сабота). Тогаш д-р Ек рекол: „Библијата учи: ‘Спомни си за саботниот ден да го празнуваш! Шест дена работи и сврши ги сите свои работи! А седми ден е сабота, одмор на твојот Господ Бог.’“ Меѓутоа, Ек бил упорен: „Црквата со силата на својот авторитет ја заменила саботата со недела, за која ти (Лутер), немаш библиска подлога.“ Празнувајќи ја неделата, протестантите се придржуваат кон преданието.

Друга паганска доктрина која силно ги заплуснува протестантите кои празнуваат недела е небиблиската доктрина за задгробен живот, за што ќе стане збор во насловот „Библијата за смртта“.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Денешното христијанство е јалов историски хибрид без Христа и без библиска иднина“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.