ДЕНЕШНОТО ХРИСТИЈАНСТВО Е ЈАЛОВ ИСТОРИСКИ ХИБРИД БЕЗ ХРИСТА И БЕЗ БИБЛИСКА ИДНИНА

Во претходните поднаслови видовме дека денешното христијанство е грд фалсификат, јалов историски хибрид меѓу изворното библиско христијанство и стариот паганизам – христијанство без Христа. Не можејќи да ја брани со Библијата, Црквата својата небиблиска, црковна наука, во текот на историјата ја догматизирала и истата ја брани со црковни догми. Тоа значи дека зад нив, зад догмите, наместо Библијата и библискиот авторитет, стои институцијата Црква со својот авторитет. Наместо библиското: „Така кажува Господ Бог!“, стои црковното: „Така кажува Црквата!“

Црквата:

– му ја одзела на Христа улогата на небесен првосвештеник и истата му ја припишала на земниот црковен поглавар и на земното свештенство. Соодветно на тоа, го негира и небесното Светилиште, а службата што се одвива во него ја пренела во земната Црква.

– спротивно на библиското учење, ја прифатила паганската наука за бесмртност на душата, измислила пекол со кој со векови ги плаши своите верници и грешниците ги праќа во вечни пеколни маки.

– развила наука за чистилиште кое фрла сенка врз Христовата откупителна служба. Според таа наука, несовршените христијани по смртта поминуваат низ процес на чистење во чистилиште „за да примат светлина која им е неопходна за влез во небесната радост“1. Еквивалент на католичкото чистилиште се православните воздушни митарства.

– вовела молитви за мртвите, што е небиблиски.

– без библиска основа таа прогласила и постојано прогласува и на небото праќа светци, посредници меѓу грешниците и Бога, одземајќи му ја со тоа улогата на Христа како единствен посредник меѓу Бога и луѓето. Прогласила догма за воскресение и за вознесение на Исусовата мајка Марија, и наместо Христос, Марија „се повикува во Црквата со титулата адвокат, помошник, добротворка и посредничка“2.

– спротивно на втората Божја заповед, во црквите вовела слики, икони, кипови и свеќи.

– не прифаќа две библиски воскресенија.

– има магливо учење и сфаќање за второто Христово доаѓање и за илјадагодишното Христово царство – за милениумот.

– светиот саботен ден го заменила со првиот ден на седмицата, со недела, која била пагански празник посветен на сонцето.

– прифатила небиблиско крштавање и крштавање на новороденчиња.

– ја мистифицирала евхаристијата, вечерата Господова, прифаќајќи ја науката за пресуштествување на елементите или транссупстанцијација, претворање на лебот и виното во вистинско Христово тело и во вистинска Христова крв. Преку неа, односно преку лебот и виното, „истиот Христос, кој еднаш сам се жртвувал, принесувајќи се себеси како крвна жртва на олтарот на крстот, сега свештеникот постојано го жртвува и го принесува како бескрвна жртва“3.

– проштава гревови за пари – продава опросници.

– наместо грешниците да ги упатува своите гревови да ги исповедаат директно пред Христа и прошка да бараат од него, таа ги повикува во исповедална да се исповедаат пред увото на свештеникот, кој може на грешникот да му определи епитимија или покора – црковна казна. Според Црквата, проштавање на гревовите не се добива само преку Христовото дело. „Христос ја пренел својата моќ на проштавање врз апостолската служба.“4 „Грешниците можат да се помират со Бога и со Црквата преку сакраментот исповед или покора.“5  „Признавањето на гревот пред свештеникот е суштински дел од сакраментот исповед или покора.“6

– црковните преданија (традиции) ги изедначува по важност со Библијата.

– прогласила догма за непогрешност на папата (екс катедра).

– папата ужива примат како конечен толкувач на Библијата.

– „Свештеникот ја има силата на клучевите или сила да ги избавува грешниците од пеколот, правејќи ги достојни за рајот и менувајќи ги од робови на сатаната во Божји деца.“7  итн., итн.

Гледајќи го сето ова, духот ни снеможува и со право се прашуваме што останало негибнато, неизменето и оригинално од изворната библиска наука! Заклучокот е јасен: Изворната библиска наука е искасапена, исцицана, исцедена. Библијата е сведена на историско-лексикографска книга, зашто традиционалната Црква го извадила од неа Божјиот библиски канон и на неговото место го ставила својот историски црковен канон прифатен на нејзините историски црковно-вселенски собори. Затоа Бог не може да благослови вакво христијанство кое му го свртило грбот на Бога и далеку отишло од него, до гуша потонало во паганизмот на религиите на старите пагански народи и, наместо благослов, тоа му носи проклетство на светот.

Почитувани, денешното христијанство, како јалов историски хибрид, е виновно за хаосот во кој се дави светот, зашто не му дава можност на Бога да му подаде рака, да го избави и да го води, да му обезбеди мир, стабилност и убав живот, и затоа ова христијанство нема библиска иднина; наместо со Христа да замине во Христовото царство, тоа ќе замине во огнено езеро, но, и понатаму – во неврат.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Црковната историја за паганството кое го проникнало христијанството“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.