Библиското крштавање – заветен однос меѓу грешникот и Христа

Откако грешникот ќе биде поучен на основните вистини на Светото писмо и својот живот ќе го сообрази со нив, и откако ќе се покае за своите гревови и истите ќе ги остави, може да пристапи кон библиско крштавање со кое станува верник на Божјата црква. Значи, библиското крштавање е врата низ која се влегува во црквата и начин како некој може да стане член на Божјето семејство на оваа земја и на Божјето семејство на небото.

Кога грешникот се крштава, тој воспоставува заветен однос, склучува договор и стапува во сојуз со Христа. Го напушта гревот и стариот начин на живеење и го прифаќа Христа како свој спасител на кого му ветува верна и предана служба и живот според Божјата реч како единствена и неприкосновена божествена вистина. А Христос го прифаќа неговото покајание, му ги проштава гревовите и го брише неговото грешно минато; со помош на Светиот Дух од него создава нов човек, ново создание, со наполно ново срце во кое ги запишува „зборовите на сојузот“ или „Десетте заповеди“ (2. Мојсеева 34,28) и му дава право да се нарече негов син, негова ќерка. Тој сојуз (завет) меѓу верникот и Христа е потврден, запечатен, со Христовата крв и него не може никој однадвор да го раскине, ни „портите на адот“ (Матеј 16,18).

Библиското крштавање е наша обврска. Секој што сака да стане верник на Божјата црква, Божје дете и дел во Божјето царство – мора да се крсти. Христос се крстил и нам ни оставил пример и ние да се крштаваме.

„Во тоа време Исус дојде од Назарет во Галилеја и Јован Крстител го крсти во реката Јордан. И веднаш, додека излегуваше од водата, виде како небесата се отворија и како Духот слегува над него како гулаб.“ „Јован крштаваше во Енон, близу до Салим, бидејќи таму имаше многу вода, и луѓето доаѓаа и беа крштавани“ (Марко 1,9.10; Јован 3,23).

Овие текстови кажуваат дека Христос се крстил во река каде што „имаше многу вода“ – „кога излегуваше од водата“. Оригинален грчки збор за „крштавање“ е „баптизо“ што значи „нуркање“, „потопување“, целосно ставање под вода. – Тоа е вистинско библиско крштавање, а не крштавање со полевање или со прскање со вода.

Христос им дал заповед на апостолите: „Одете меѓу сите народи и создадете од нив мои ученици (научете ги), крштавајќи ги во име на Отецот, Синот и Светиот Дух, учејќи ги да го извршуваат сето она што ви го заповедав!“ „Одете по целиот свет и проповедајте му го евангелието на секое создание! Кој ќе поверува и ќе се крсти, ќе се спаси, а кој не ќе поверува, ќе биде осуден“ (Матеј 28,19.20; Марко 16,15.16).

Библиското крштавање во себе носи важна порака и силна теологија, бидејќи Христос го поврзал со својата смрт и со своето воскресение:

„Зар не знаете дека сите ние кои сме крстени во Исуса Христа, крстени сме во неговата смрт? И така, преку крштавањето во смртта, погребани сме заедно со него, та како што Христос воскресна од мртвите преку славата на Отецот, така и ние да одиме во нов живот. Зашто ако се сплотивме со него во смртта слична на неговата, секако, ќе бидеме и во неговото воскресение. Знаеме дека нашиот стар човек беше распнат со него, за да биде онемоштено грешното тело, та да не му робуваме веќе на гревот, зашто оној што е умрен, ослободен е од гревот… Така и вие, сметајте се за мртви за гревот, но живи за Бога во Христа Исуса. Затоа не дозволувајте гревот да царува во вашето смртно тело за да им се покорувате на неговите похоти“ (Римјаните 6,3-14).

Се гледа дека библиското крштавање има огромна важност за нашето спасение. Христос умрел, бил положен в гоб и третиот ден воскреснал од мртвите, излегол од гробот. И ние кога се крштаваме влегуваме во воден гроб. Во водниот гроб се закопува и во него останува нашиот стар грешен човек со нашето грешно минато, со сите наши гревови. Христос воскреснал и излегол од гробот. И ние духовно воскреснуваме и од водниот гроб, во кој сме биле закопани, излегуваме без гревови, како нови, преродени созданија, како Божји деца и негови синови и ќерки кои воспоставиле со него завет, односно стапиле во сојуз.

Водата во која се крштаваме нема никаква волшебна моќ во себе која би не преобразила или посветила. Таа духовна преродба и преобразба на нашиот живот е исклучително дело  на Светиот Дух во нас кој со крштавањето и по краштавањето наново духовно нè раѓа и од нас создава нови созданија.

Затоа, драги мои, Христос нè повикува да го прифатиме библиското крштавање, да се крстиме и да стапиме во сојуз со него, да станеме верници на неговата новозаветна Црква која се приготвува за скорашна средба со него и за влез во неговото царство, зашто кој не поверува и не се крсти, не може да влезе во него.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјиот закон и двата завета“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.