Теологија на замена – врз Исуса на крстот е извршена пресудата изречена над целото грешно човештво
Во Јован 12,31 мигот на својата смрт Исус го поврзува со судењето на светот: „Сега е судот на овој свет.“ Крстот изрекол пресуда против светот која гласи: На него, на крстот, мора да бидат подигнати и распнати сите, апсолутно сите грешници, безброј милијарди, почнувајќи од Адама и сè до последниот грешник, натоварени со нивните гревови. Мора да умрат и, заедно со своите гревови да исчезнат еднаш за секогаш од вселенските простори и од времето и да заминат во неврат и во вечен заборав.
Во таа пригода, сето човештво, од почеток (од Адама) до крај (до последниот човек), е собрано крај крстот да ја чуе својата пресуда и да ја прими својата казна за својот грев – вечна смрт! Не е изоставен ниту еден човек, ниту еден грев, „зашто сите згрешија“ и „нема ниту еден праведен“ (Римјаните 3,23.10). Можеме ли да ја замислиме таа сцена!? Безброј милијарди грешници, собрани крај крстот, со безброј тони гревови (се изразуваме метафорично) ја слушаат Божјата пресуда: „Плата за вашите гревови е смрт!“ (Римјаните 6,23)
Но тука, крај крстот, се појавува воплотениот Божји Син, нашиот Спасител Исус Христос, кој го подметнува својот грб и тие „безброј тони грев“ од сите грешници, од целото грешно човештво, ги товари на себе, и заедно со нив, без да изостави ниту еден единствен грев, е подигнат на крстот – доброволно ги шири рацете и ги подава нозете во кои му забиваат големи клинови, го распнуваат, и крстот го исправаат забоден во земја. Така Тој со часови виси распнат, со што праведната казна што ја заслужило грешното човештво, грешниците, за својот грев, е извршена врз него. Умира наместо да умре и да исчезне грешното човештво, грешниците.
Пророк Исаија го открива општиот проблем на човештвото: гревот и крстот како негово универзално решение. Теологијата на пророк Исаија е теологија на замена: На крстот Христос го заменува грешното човештво, грешниците, што значи, наместо нив – на него виси Тој. Таа замена што ја извршил Христос на Голгота е суштина и стожер на Божјата благодат.
„Беше презрен, отфрлен од луѓето, човек на болката, свикнат на страдањата, од кого секој го засолнува лицето, беше презрен, и за ништо го сметавме. А Тој ги понесе нашите болести, ги зеде врз себе нашите болки, додека ние сметавме дека Бог го бие и го понижува. За нашите престапи беше прободен Тој, сотрен за нашите беззаконија, казната за нашиот мир падна врз него, преку неговите рани ние се исцеливме. Сите скитавме како овци, и секој одеше по свој пат, а Господ ги натовари на него беззаконијата на сите нас. Го измачуваа, а Тој оставаше, и не ја отвори својата уста. Го одведоа како јагне на клање; како овца нема пред оние што ја стрижат, не ја отвори својата уста“ (Исаија 53,3-7).
Прекрасно и силно надежно – Христос ги „понесе нашите гревови, нашите беззаконија, на дрво“, на крстот, каде што се казнети и уништени со неговата смрт, а ние исчистени од нив со неговата „скапоцена крв како невино и чисто јагне“ (1. Петрово 2,24; 1,19). „Еве го Јагнето Божје кое ги зеде гревовите на светот на себе“, кажува Божјата реч (Јован 1,29).
Судењето на светот се случило во него, во Синот. Целта на тој суд била спасение на овој свет: „Зашто Бог не го прати својот Син во светот за да му суди на светот, туку светот да биде спасен преку него“ (Јован 3,17). Поинаку кажано, „судската казна, наменета за светот, ја поднесува Оној кого светот го убива“. Кога Христос бил подигнат на крст, Бог ја открил својата пресуда изречена над овој свет, но и спасоносната сила на крстот (Јован 3,14; 12,32). Токму тоа бреме од судот предизвикало немир кај Спасителот полн со љубов. Безгрешниот страдал наместо други, поднесувајќи ја казната изречена против нив. Тоа е теологија на замена.
Елемент на судот е присутен во чашата која Исус морал да ја испие. Поминувајќи низ неискажливи душевни маки и патила, Исус се моли: „Оче мој! Ако е можно, нека ме одмине оваа чаша“ (Матеј 26,39).
Во Стариот завет Господовата чаша симболично се однесува на неговата спасоносна сила и на неговиот суд против непокајаните грешници. Во нашиов случај содржината на чашата е судскиот Божји гнев (Еремија 25,15).
Исус сфатил дека неговата неизбежна смрт е директно поврзана со проблемот на гревот и со Божјиот гнев против гревот. Затоа неговото искуство со смртта било неспоредливо по својата тежина и цел.
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјата благодат“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.
БОЖЈАТА БЛАГОДАТ
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјата благодат“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови. Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе...
Гревот во вселената ниту го збунил, ниту го поразил Бога! Бог не бил затечен со неговата појава!
Дали Бог можел да го одбегне проблемот на гревот кога, како превентива, не би го создал Луцифера? Прашањето е оправдано. Бидејќи Бог е сезнаен, Тој однапред знаел дека некои од неговите интелигентни суштества ќе се побунат против него. Бидејќи Тој е семоќен, морал да...
Библиска употреба на зборот благодат
Надвор од теолошката сфера зборот благодат во обичниот говор означува најголемо добро. Апостол Павле пишува: „Зашто во него живееме, се движиме и постоиме ... давајќи ви од небото дождови и плодни години и наситувајќи ги вашите срца со храна и веселба ... прави да...
Голема експлозија на Божјата благодат
Дали во вселената некогаш се случила „најголемата експлозија“ на сите времиња од која насатанале вселенските галаксии и вселената воопшто, не е важно за нашата тема за која расправаме. Меѓутоа, најславната и најсилна експлозија не се случила во празнината на...
Спасоносната Божја благодат ни е ставена на располагање во Исуса Христа
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјата благодат“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови. Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе...
1. Христовото воплотување
„За да биде величана славата на неговата благодат со која нè дарува во Возљубениот“ - во својот Син (Ефесците 1,6). Спасоносната благодат ни е ставена на располагање во Исуса Христа. Тоа теолозите го нарекуваат „воплотена благодат“, што значи, патот на спасението на...
2. Христовата човечка природа
Новиот завет недвосмислено кажува дека Исус навистина бил човек, роден од жена, со човечка природа. а) Тој е роден како секое друго човечко суштество; растел и се развивал како дете, учел да биде послушен (Евреите 5,8); луѓето знаеле каде е роден, кои му биле...
3. Безгрешен Исус
Вистински да се биде човек не значи да се биде и грешник, зашто по природа гревот не ѝ припаѓа на суштината на човечкото суштество. Според тоа, отсуството на грев кај Христа не ги доведува во прашање полнината и легитимноста на неговата човечка природа. Иако гревот ја...
4. Единството на двете Христови природи
На човечките суштества не им е познато што се случило во утробата на Марија. Треба да бидеме повеќе отколку расположени да признаеме дека Христовото воплотување е надвор од нашето рационалистичко сфаќање. При воплотувањето буквално станува збор за единство меѓу...
5. Повеќе за единството на двете Христови природи
Единството на двете природи во Христа, како што кажавме, е недосеглива тајна. Рано во историјата на христијанската црква теолозите расправале за природата на тоа единство и нуделе различни противречни дефиниции. За да се оконча расправата, во 441 година од новата ера...
6. Гетсиманија
Патот кон Голгота секогаш води низ Гетсиманија, градина во подножјето на Маслинската Гора, спроти Ерусалим, која значи „преса за маслиново масло“. Всушност, Голгота без Гетсиманија е одговор без прашање. А тоа е и прчина што, ако сакаме конечно да ја дознаеме...
7. Голгота
Дванаесет часа подоцна, в петок попладне, Исус виси на римски крст на Голгота. Неговите плеќи, под тешкиот груб крст, се избраздени со отворени грди крвави пруги, разорени до месо од ситните ковчиња и од металните топченца вплетени во римскиот камшик кој ја раскинал...
9. Исус се судрува со силите на злото
Исус крстот го поврзувал и со истерување на сатаната: „Сега кнезот на овој свет ќе биде истеран“ (Јован 12,31). Во прашање е директна средба меѓу Христа и сатаната. Исус зачекорил во царството на темнината и лично се соочил со силата на нечестивиот, со кнезот на...
10. Божјата патема/страдање
Бидејќи во својот Син ја презел одговорноста за нашиот грев, Бог доброволно решил во себе да ја искуси нашата вечна казна за гревот. За да можеме барем до некаде да согледаме што е опфатено со тоа искуство, мораме да знаеме што се случило внатре во заедницата на...
11. Христос во својот гроб
Божјиот Син слегол в гроб. Таму требало да остане одредено време, сообразно со божествениот план. Бидејќи двете природи биле неразделни, а сепак јасно изделени, не можеме да кажеме дека смртта ги разделила. Ниту пак можеме да кажеме дека човечката природа останала...
12. Божјата благодат покажана во совршениот Христов живот и на Христовиот крст
Христовиот совршен живот и неговата смрт биле неразделни составни делови на Божјата благодат. Совршениот живот, во себе и по себе, не би можел да се избори со казната за престапот. Христовиот совршен живот не може да биде одговор на гревот; тоа може да биде само...
13. Не постои грев за кој Христос не умрел и кој не може да биде простен
„Но го гледаме Исуса, кој беше за кратко време помал од ангелите, овенчан со слава и чест зарди претрпената смрт, кој по Божјата благодат ја вкуси смртта за сите“ (Евреите 2,9), односно смрт за секое човечко суштество, дури и за она најлошото во човечкиот вид. Од...
14. Изобилие на благодат
Бидејќи станува збор за многу значајна тема, истите мисли од претходниот поднаслов да ги прикажеме уште еднаш малку поинаку. Божјата благодат е толку голема покривка, што не постои ниту еден грев које не е опфатен и покриен со неа, кој не е под нејзините стреи. Таа е...
15. Универзална и индивидуална благодат
Со својата благодат Бог го опфаќа целото човештво, сите луѓе. Но погрешно е да се тврди дека ќе биде спасен секој човек. Универзалната благодат само овозможува спасение. Таа е универзална по тоа што со Христовото страдање на крстот секому му е дадена можност со вера...
16. Прв и втор Адам
Во Римјаните во 5. глава Павле кажува како сме паднале во грев и како сме спасени од него: „Смртта, пак, царуваше од Адама до Мојсеја, дури и над оние кои не згрешија како Адам, кој е претслика на Оној (на Христа) што требаше да дојде... Зашто како што со...
17. Божјата благодат е сила која преобразува
Силата на благодатта е толку голема што може да се соочи со силата на гревот, да ја победи и да доведе во постоење ново создание во Исуса Христа. Божествената енергија, неопходна за обнова на грешните созданија, е далеку поголема од енергијата со која Бог го создал...
Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе кликнете врз насловите и поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.
