Божјата благодат е сила која преобразува
Силата на благодатта е толку голема што може да се соочи со силата на гревот, да ја победи и да доведе во постоење ново создание во Исуса Христа. Божествената енергија, неопходна за обнова на грешните созданија, е далеку поголема од енергијата со која Бог го создал семирот. Бог создавал без да вложи напори; едноставно рекол и настанало. Меѓутоа, божествената благодат создала нови созданија во контекстот на космичкиот судир. При тоа ново создавање благодатта се покажала како сила која е во состојба да ги победи сите сили на злото и да создаде ново човештво во заедница со Бога. Она што Христос го сторил за нас на крстот, еднаш и за сите, е оправдување или откуп од нашите гревови, и тоа не може да се издели од она што Тој го прави во нас откако сме оправдани, кога настапува процес кој се вика „посветување“. Во процесот на посветување Христос со Светиот Дух нè чисти од гревот и нè посветува, при што ние стекнуваме искуство на ново раѓање кое води кон обнова во Христа. Ние стануваме нови созданија, слични на Христа.
Според тоа, благодатта не е само некоја теорија што треба да се разбере. Таа е сила која преобразува, сила која треба да се доживее. Во животот на вистинскиот верник благодатта го менува токот на мислите и чувствата. Луѓето кои некогаш мразеле, сега научиле да сакаат, умовите кои уживале во сласти, почнуваат да ја сакаат чистотата. А тие христијани знаат дека во самите нив немало сила која би предизвикала таква промена во нивните мисли и чувства. Силата дошла однадвор. Затоа апостол Павле рекол дека евангелието „е Божја сила за спасение на секој кој верува“ (Римјаните 1,16).
Оваа сила доаѓа од Светиот Дух, и истата е всадена во умот и срцето на секој вистински верник. Тоа е „посветување“, „преобраќање“ или „ново раѓање“. Павле за тоа зборува како за воскресение од мртвите (Рим. 6,1-6).
Како што е кажано, луѓето во Адамовото семејство на свет доаѓаат по пат на природно раѓање. За да станеме дел на семејството на вториот Адам, ние исто така мораме да се родиме, но во друго семејство. На оние кои поверувале во Исусово име, Тој „им даде право да станат Божји деца… Тие не се родија ниту од крв, ни од телесна похота, ниту од волја на маж, туку од Бога“ (Јован 1,12.13).
Нашиот премин од паднатото човечко семејство во семејството измирено со Бога Светото писмо го опишува како ново раѓање, како некој „наново да се родил“. Верници се оние кои „се родени од Бога“ (1. Јованото 3,9; 4,7). Тие не грешат. Исус тоа му го појаснува на фарисејот Никодим: „Вистина, вистина, ти велам, ако некој не се роди озгора, тој не може да го види Божјето царство… Ако некој не се роди од вода и од Духот, тој не може да влезе во Божјето царство. Роденото од тело (од Адама), тело е (телесно, грешно), а роденото од Духот, дух е (духовно е, не греши). Не чуди се што ти реков: треба да се родите озгора“, со силата на Светиот Дух кој дејствува во животот на луѓето и ги менува (Јован 3,3-7).
Сите што се родени озгора, со Духот, станале нови созданија во Христа: „Оној што е во Христа е ново создание; старото помина, еве сè стана ново“ (2. Коринќаните 5,17). Да се биде „во Христа“ всушност е исто што и „Христос во нас“ (Римјаните 8,11; Колошаните 1,27; Галатите 4,19; Ефесците 3,17). Постои соодветство меѓу двата израза поради што не е можно да се признае еден, а при тоа да не се потврди и вториот. Јован ја користи метафората на лозата за да ги изрази обете идеи во контекст на плодноста на христијанскиот живот: „Останете во мене и јас во вас. Како што лозата не може да роди плод сама од себе ако не остане на чокотот, така ни вие, ако не останете во мене“ (Јован 15,4).
Во Галатите 2,20 Павле објавува дека се распнал со Христа и дека оттаму тој не живее веќе „туку Христос живее во мене“ (во него). Фактот што Христос е во верникот укажува дека Христос владее со неговиот/нејзиниот живот.
Тоа престојување на Христа во нас се случува преку Светиот Дух. Во Светото писмо читаме: „Божјиот Дух живее во вас“ (Римјаните 8,9.11), Тој „живее во вас“, и Бог ни дава живот преку Духот кој „живее во вас“. Христос преку Светиот Дух ни дава сила да живееме вистински живот како нови созданија. Според тоа, можеме да заклучиме дека „живот во Духот“ е живот „во Христа“ затоа што Духот е присуство на воскреснатиот Христос. Ова е основа на животворното единство што постои меѓу верникот и Христа.
Сите кои се во Христа му припаѓаат на новото човечко семејство создадено со Христовото откупителско дело. Тие се родени озгора, со Духот, и станале нови созданија во Христа. За нив завршило владеењето на смртта и гревот – што е природна состојба на оние кои се во Адама. Тие кои се во Христа пронашле центар на својот живот.
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјата благодат“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.
БОЖЈАТА БЛАГОДАТ
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјата благодат“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови. Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе...
Гревот во вселената ниту го збунил, ниту го поразил Бога! Бог не бил затечен со неговата појава!
Дали Бог можел да го одбегне проблемот на гревот кога, како превентива, не би го создал Луцифера? Прашањето е оправдано. Бидејќи Бог е сезнаен, Тој однапред знаел дека некои од неговите интелигентни суштества ќе се побунат против него. Бидејќи Тој е семоќен, морал да...
Библиска употреба на зборот благодат
Надвор од теолошката сфера зборот благодат во обичниот говор означува најголемо добро. Апостол Павле пишува: „Зашто во него живееме, се движиме и постоиме ... давајќи ви од небото дождови и плодни години и наситувајќи ги вашите срца со храна и веселба ... прави да...
Голема експлозија на Божјата благодат
Дали во вселената некогаш се случила „најголемата експлозија“ на сите времиња од која насатанале вселенските галаксии и вселената воопшто, не е важно за нашата тема за која расправаме. Меѓутоа, најславната и најсилна експлозија не се случила во празнината на...
Спасоносната Божја благодат ни е ставена на располагање во Исуса Христа
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Божјата благодат“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови. Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе...
1. Христовото воплотување
„За да биде величана славата на неговата благодат со која нè дарува во Возљубениот“ - во својот Син (Ефесците 1,6). Спасоносната благодат ни е ставена на располагање во Исуса Христа. Тоа теолозите го нарекуваат „воплотена благодат“, што значи, патот на спасението на...
2. Христовата човечка природа
Новиот завет недвосмислено кажува дека Исус навистина бил човек, роден од жена, со човечка природа. а) Тој е роден како секое друго човечко суштество; растел и се развивал како дете, учел да биде послушен (Евреите 5,8); луѓето знаеле каде е роден, кои му биле...
3. Безгрешен Исус
Вистински да се биде човек не значи да се биде и грешник, зашто по природа гревот не ѝ припаѓа на суштината на човечкото суштество. Според тоа, отсуството на грев кај Христа не ги доведува во прашање полнината и легитимноста на неговата човечка природа. Иако гревот ја...
4. Единството на двете Христови природи
На човечките суштества не им е познато што се случило во утробата на Марија. Треба да бидеме повеќе отколку расположени да признаеме дека Христовото воплотување е надвор од нашето рационалистичко сфаќање. При воплотувањето буквално станува збор за единство меѓу...
5. Повеќе за единството на двете Христови природи
Единството на двете природи во Христа, како што кажавме, е недосеглива тајна. Рано во историјата на христијанската црква теолозите расправале за природата на тоа единство и нуделе различни противречни дефиниции. За да се оконча расправата, во 441 година од новата ера...
6. Гетсиманија
Патот кон Голгота секогаш води низ Гетсиманија, градина во подножјето на Маслинската Гора, спроти Ерусалим, која значи „преса за маслиново масло“. Всушност, Голгота без Гетсиманија е одговор без прашање. А тоа е и прчина што, ако сакаме конечно да ја дознаеме...
7. Голгота
Дванаесет часа подоцна, в петок попладне, Исус виси на римски крст на Голгота. Неговите плеќи, под тешкиот груб крст, се избраздени со отворени грди крвави пруги, разорени до месо од ситните ковчиња и од металните топченца вплетени во римскиот камшик кој ја раскинал...
8. Теологија на замена – врз Исуса на крстот е извршена пресудата изречена над целото грешно човештво
Во Јован 12,31 мигот на својата смрт Исус го поврзува со судењето на светот: „Сега е судот на овој свет.“ Крстот изрекол пресуда против светот која гласи: На него, на крстот, мора да бидат подигнати и распнати сите, апсолутно сите грешници, безброј милијарди,...
9. Исус се судрува со силите на злото
Исус крстот го поврзувал и со истерување на сатаната: „Сега кнезот на овој свет ќе биде истеран“ (Јован 12,31). Во прашање е директна средба меѓу Христа и сатаната. Исус зачекорил во царството на темнината и лично се соочил со силата на нечестивиот, со кнезот на...
10. Божјата патема/страдање
Бидејќи во својот Син ја презел одговорноста за нашиот грев, Бог доброволно решил во себе да ја искуси нашата вечна казна за гревот. За да можеме барем до некаде да согледаме што е опфатено со тоа искуство, мораме да знаеме што се случило внатре во заедницата на...
11. Христос во својот гроб
Божјиот Син слегол в гроб. Таму требало да остане одредено време, сообразно со божествениот план. Бидејќи двете природи биле неразделни, а сепак јасно изделени, не можеме да кажеме дека смртта ги разделила. Ниту пак можеме да кажеме дека човечката природа останала...
12. Божјата благодат покажана во совршениот Христов живот и на Христовиот крст
Христовиот совршен живот и неговата смрт биле неразделни составни делови на Божјата благодат. Совршениот живот, во себе и по себе, не би можел да се избори со казната за престапот. Христовиот совршен живот не може да биде одговор на гревот; тоа може да биде само...
13. Не постои грев за кој Христос не умрел и кој не може да биде простен
„Но го гледаме Исуса, кој беше за кратко време помал од ангелите, овенчан со слава и чест зарди претрпената смрт, кој по Божјата благодат ја вкуси смртта за сите“ (Евреите 2,9), односно смрт за секое човечко суштество, дури и за она најлошото во човечкиот вид. Од...
14. Изобилие на благодат
Бидејќи станува збор за многу значајна тема, истите мисли од претходниот поднаслов да ги прикажеме уште еднаш малку поинаку. Божјата благодат е толку голема покривка, што не постои ниту еден грев које не е опфатен и покриен со неа, кој не е под нејзините стреи. Таа е...
15. Универзална и индивидуална благодат
Со својата благодат Бог го опфаќа целото човештво, сите луѓе. Но погрешно е да се тврди дека ќе биде спасен секој човек. Универзалната благодат само овозможува спасение. Таа е универзална по тоа што со Христовото страдање на крстот секому му е дадена можност со вера...
16. Прв и втор Адам
Во Римјаните во 5. глава Павле кажува како сме паднале во грев и како сме спасени од него: „Смртта, пак, царуваше од Адама до Мојсеја, дури и над оние кои не згрешија како Адам, кој е претслика на Оној (на Христа) што требаше да дојде... Зашто како што со...
Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе кликнете врз насловите и поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.
