Душата-нефеш во Стариот завет
1.Човекот нема душа (нефеш) – тој е душа (нефеш)
Во Стариот завет постојано се соочуваме со вистината дека човекот, како човек, е душа (нефеш). Аврам се упатил во Ханан со сиот имот и со сите души што ги стекнал (1. Мојсеева 12,5), а кога го освоил пленот за време на воениот поход против повеќебројните цареви, содомскиот цар го молел да му ги даде душите (луѓето), а за себе да ги задржи материјалните добра (1. Мојсеева 14,21). Во Египет дошле седумдесет души од домот на Јакова, седумдесет луѓе (1. Мојсеева 46,27; 2. Мојсеева 1,5).
Секогаш кога се вршел попис на жителите (населението), било поставено прашањето: Колку души има овде? Во овие и на многубројни други места во Библијата, наместо зборот души, можеме да го ставиме зборот лица или луѓе.
Што значи во посочените текстови зборот нефеш (душа)? Секако не душа во традиционалната дуалистичка смисла. Очигледно е дека нефеш (nephesh) се однесува на целата личност на човекот. Уште повеќе, човекот нема нефеш (душа) – тој е нефеш (душа), тој чивее како нефеш (душа).
- Душата (нефеш) како седиште на емоциите
Душата функционира како седиште на емоционалните активности на човекот. Иако во Библијата има многу текстови од кои се гледа дека душата (нефеш) чувствува радост, жалост, тага, горчина, срдба, страв…, ние ќе наведеме само два случаја. Кога зборува за жената Сунамка, пророкот Елисеј кажува: „Остави ја, душата (нефеш) ѝ е огорчена, а Господ го сокри тоа од мене и не ми јави“ (2. Царевите 4,27).
Барајќи спас од своите непријатели, Давид пекал пред Господа: „Душата (нефеш) ми е длабоко потресена… Врати се, Јахве, избави ми ја душата (нефеш)“ (Псалм 6,4.5).
- Душата (нефеш) и смртта
Без никакво сомневање душата умира, и сите теории кои настојуваат да ја побијат оваа вистина се лажни. Намерно е кажано дека душата умира, дека може да се уништи и дека може да се избрише. Луѓето се плашеле за својата душа (нефеш) (Исус Навин 9,24) кога други ја барале нивната душа (нефеш) (2. Мојсеева 4,19; 1. Самоилова 23,15). Морале да бегаат заради своите души (нефеш) (2. Царевите 7,7).
Под водство на Исуса Навина Израелците ги истребиле, ги убиле, ги погубиле, ги исекле со остар меч сите души (нефеш) кога ја освојувале ветената земја. Во тие пригоди душите (нефеш) на нивните непријатели биле целосно уништени – стотици илјади души-нефеш на број (Исус Навин 10,28.30.32.35.37.39).
Судбината на душата е поврзана со судбината на телото. Посочените текстови постојано ги повторуваат заборовите: Исус Навин ги „уништи сите души (нефеш) што беа во таа земја“…
„Погуби ги сите души (нефеш) во градот!“ (Исус Навин 10,37)
„Во градовите на тие народи… не оставај ниту една жива душа (нефеш)!“ (5. Мојсеева 20,16)
„Душите (нефеш) кои ги прават тие гадости (содомија), ќе бидат истребени од својот народ“ (3. Мојсеева 18,19).
Уништувањето на душата значи уништување на телото и уништувањето на телото значи уништување на душата. Тоа е библиска наука за телото и душата.
„Која душа (нефеш) ќе згреши, таа ќе загине“ (Езекил 18,4.20).
Блудницата Рава ги молела двајцата израелски извидници да ѝ ветат дека при уништувањето на градот Ерихон ќе го сочуваат нејзиното семејство, дека „ќе ги сочувате нашите души (нефеш) од смрт“ (Исус Навин 2,13). – Очигледно е дека во овој случај душите на семејството на Рава биле изложени на смртна опасност во која можеле да загинат, да бидат убиени, како и душите на другите нивни сограѓани
Во Стариот завет имаме извештаи за таканаречени градови на прибежиште во кои можеле да се засолнат убијците кои убиле некого не сакајќи. На пример, кога зборува за тие градови, писателот кажува: „За да избега во нив секој кој убил човек не сакајќи“ (4. Мојсеева 35,15). Оригиналниот еврејски текст кажува поинаку: Не кој ќе убие некого, не кој ќе убие човек, туку кој ќе убие душа (нефеш). Тоа значи дека во Стариот завет убијците не убивале „некого“, не убивале „човек“, туку убивале душа, убивале нефеш.
Преведувачите на Библијата намерно или од незнање погрешно ги преведуваат библиските текстови кои зборуваат за убиство и за убиените, за мртвите и мртовците. На еден преведувач, кој верува во бесмртност на душата, на крај на умот не му доаѓа мисла еврејскиот збор нефеш во дадениот контекст да го преведе со „убиена душа“, или со „мртва душа“, како што стои во оригиналот. Во согласност со своето верување, тој ќе каже и ќе преведе: Убиецот убил некого, или убиецот убил човек, но Библијата не кажува така. Таа кажува: убиецот убил душа, убил нефеш. Библијата кажува: „убиена душа“, „мртва душа“.
Бидејќи во неисправните преводи не се појавува зборот „душа-нефеш“, повеќето читатели се заведени, и тие ќе тврдат дека тој текст зборуба за убивање на телото, а не на душата. Но, во еврејскиот оригинал стои „убиен нефеш“, „убиена душа“
Во некои случаи зборот душа-нефеш преведувачите го преведуваат со заменка или со кратка заменска форма, со што на читателот не му даваат можност исправно да го протолкува текстот, односно исправно да ја прифати неговата порака. Еден од тите примери е текстот во 5. Мојсеева 19,11: „Но, ако некој го мрази својот ближен и го демне, па ќе скокне на него и ќе го (нефеш) убие…“ (Цитирано од хрватскиот превод Стварност).
Наместо кратката заменска форма „го“, во еврејскиот оригинал стои „смртно го ранува нефешот“, односно, „смртно ја ранува душата“, ја убива душата.
Но, и во македонскиот превод на Библијата постојат места каде што јасно се кажува дека душата може да биде убиена, дека може да умре. Веќе беше приведуван примерот од книгата на пророк Езекил 18,4.20: „Која душа греши, таа ќе умре… Душата која згрешила, ќе умре.“
Мртвото тело сè уште е душа, мртовецот сè уште е душа, но душа без живот. На пример, на назиреите им било забрането да се извалкаат (осквернат) со пристапување кон мртовец: „Тој (назирејот) не смее да се доближува до мртво тело (нефеш)“ – во оригиналот: не смее да пристапува кон „мртва душа“ (4. Мојсеева 6,6).
Исто така и свештениците не смееле да се осквернуваат со пристапување кон мртвите души на своите роднини. „Синовите Аронови да не се допираат до мртовец“, во оригиналот „да не се допираат до мртва душа“ – „до мртов нефеш“ (3. Мојсеева 21,1.11; 4. Мојсеева 5,2; 9,6.7.10)
Престанувањето на дишењето предизвикува смрт на душата, зашто крвта, која е изедначена со душата, не добива веќе кислород кој е толку важен за животот. Тоа го објаснува фактот што Библијата за смртта на човекот околу тринаесет пати зборува како за смрт на душата. „Заради умрен не правете рецки по своето тело.“ Во оригиналот: „Заради умрена душа („заради умрен нефеш“) не правете рецки по своето тело“ (3. Мојсеева 19,28; 21,1.11; 22,4; 4. Мојсеева 5,2; 6,6.11; 9,6.7.10; 19,11.13; Агеј 2,13).
На душата не ѝ се заканувала само опасност од непријателите, туку и од недостиг на храна, опасност од глад. Тажејќи над состојбата на Ерусалим, пророкот Еремија кажува: „Сиот негов народ воздивнува, барајќи леб, ги дава своите скапоцени работи за храна – душата (нефеш) да ја поткрепи“ (Плачот на Еремија 1,11).
Израелците плачеле во пустината зашто немале веќе месо како во Египет: „Сега нашата душа (нефеш) се исуши: освен мана, ништо друго пред нашите очи“ (4. Мојсеева 11,6).
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Библијата за смртта“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.
БИБЛИЈАТА ЗА СМРТТА
Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Библијата за смртта“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови. Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе...
Библијата: Душата не е бесмртна!
Библијата уште на првите свои страници кажува дека нема бесмртна душа, ниту бесмртен дух! Читаме во неа: „И Господ Бог рече: ‘Ете, човекот стана како еден од нас, знаејќи што е добро и што е зло. Но сега да не ја испружи својата рака и да не скине од дрвото на животот...
Бесмртна душа или бесмртен дух и смртно тело!?
Најголемиот средновековен реформатор, Мартин Лутер, исправно ја сфатил и ја толкувал библиската наука за состојбата на мртвите. Тој јасно кажува дека „би било будалесто ако душата би го посакала своето тело откако таа веќе е на небото“.1 „Како човек кој заспал и...
„Господ му дувна животен здив во носалките на човекот и човекот стана душа жива“
„Господ Бог го создаде човекот од земниот прав и му дувна животен здив (животен дух) во носалките. Така човекот стана душа жива“ (1. Мојсеева 2,7). - Бог не му дувнал на Адама во носалките душа жива, туку „животен здив“ (животен дух), и тогаш тој станал „душа жива“ -...
Животниот здив што го дувнал Бог во носалките на Адама не е никаков бесмртен и свесен ентитет
Во претходниот поднаслов беше поставено прашањето што е тоа „жвотен здив (nešamah)“ што го вдахнал Бог во носалките на Адама, и беше дадено следното појаснување: Некои сметаат дека тоа е бесмртна душа што Бог ја всадил во материјалното тело на Адама. Ова толкување не...
Кога Христос умрел, неговиот дух слегол во пеколот да им го проповеда евангелието на жителите на претпотопниот свет! – Голем апсурд!
Третиот ден откако умрел, во неделата изутрина, по воскресението, Исус ѝ вели на Мрија: „Остави ме, зашто уште не сум појден горе кај Отецот“ (Јован 20,17). Застапниците за бесмртен дух ќе кажат: Да, Христовиот дух при неговата смрт не заминал горе на небото, туку...
Што се случува со човекот кога ќе умре, каде заминува?
Постои ли некаква душичка која како пеперуже ќе затрепери над гробот, а потоа ќе одлета некаде вечно да живее? Така паганите си го претставувале себеси задгробниот живот. Но тоа не е христијанска надеж. Бог не му рекол на Адама кога згрешил: Адаме, твоето тело ќе умре...
Што прават мртвите во гробот?
Кога човекот ќе умре, тој умира целосно, интегрално (холистички). Веднаш, во мигот на смртта, престанува секоја искра на живот, се гаснат сите животни функции и тој не постои веќе во никаква свесна состојба. Нема веќе човек, нема веќе личност, зашто, како што рековме,...
Значењето на зборовите „засекогаш“, „вечно“ и „довека“ во Библијата
Зборовите „засекогаш“, „вечно“ и „довека“ во различни контексти во Библијата имаат различно значење. Кога Писмото зборува за Божјата милост која е „вечна“, или дека Господ владее „довека“ (Псалм 106,1; 146,10), тоа очигледно се однесува на вечноста, бидејќи Бог по...
Пеколот во Стариот завет
Во Стариот завет единствен збор кој се преведува со зборот „пекол“ (hell) е зборот „шеол“ (sheol), кој буквално значи подземје, престој на мртвите, јама, смрт, гроб. Според тоа, зборот шеол, кој во Стариот завет се појавува 65 пати, во себе носи порака за смрт, за...
Христос и библискиот пекол
Зборот хад (ад), како место на мачење на грешниците, конечно влегол во христијанската црква и извршил силно влијание и врз преведувачите на Библијата. Така, во Новиот завет, каде што се појавува единаесет пати, во различни преводи најчесто е преведен како „пекол“, но...
Вечен оган и вечна мака
„Тогаш ќе им каже и на оние што се од левата страна: ‘Бегајте од мене, проклети, во вечен оган, подготвен за ѓаволот и за неговите ангели... Овие ќе заминат во вечна мака.’“ (Матеј 25,41.46). Во англиските преводи наместо изразот „вечна мака“ стои „вечна казна“...
Вечна пропаст за грешниците
Наспроти вечниот оган и вечните маки на грешниците во пекол, Библијата категорично тврди дека грешниците ги очекува вечна пропаст, вечна погибел, вечно уништување. Зборувајќи за судбината на грешните, апостол Павле пишува дека Господ „ќе ги казни оние кои не сакаат да...
„Плач и крцкање со забите“
Четири пати во Евангелието според Матеја наоѓаме дека на судниот ден ќе биде „плач и крцкање со заби“: „А синовите на царството ќе бидат фрлени во крајната темнина; таму ќе биде плач и крцакање со заби“ (Матеј 8,12; 22,13; 24,51; 25,30). Оние кои веруваат во буквален,...
Пеколот во сторијата за богатиот човек и сиромавиот Лазар
Во оваа Христова сторија за богатиот човек и сиромавиот Лазар (Лука 16,19-31) наоѓаме повеќе битни работи: „Кога умре сиромавиот, ангелите го однесоа во Аврамовиот скут... Умре и богатиот и го закопаа. И во пеколот, кога беше во маки, ги подигна своите очи и ги виде...
„Безумниче, оваа ноќ ќе ти ја побараат твојата душа!“
Христос изнел друга сторија за богат човек кој насобрал големо богатство како гаранција за сигурен и безбеден живот на оваа земја. Тој ѝ рекол „на својата душа: ‘Душо, имаш многу добра, насобрани за многу години; почивај, јади, пиј и весели се!’ Но Бог му рече:...
Душите и небесниот суд
„Кога Јагнето го отвори петтиот печат, ги видов под жртвеникот душите заклани заради Божјата реч и заради сведоштвото што го држеа. Тие повикаа со силен глас: ‘До кога, свет и вистински Господару, ќе ги одложуваш судот и одмаздата на нашата крв над земските жители.’...
Библискиот монизам или холизам и Платоновиот дуализам на традиционалната Црква
„Ќе се јави беззаконик, кого Господ Исус ќе го убие со здивот на својата уста и ќе го уништи со сјајот на своето доѓање.“ (2. Солуњаните 2,8) - Господ ќе го убие, ќе го уништи, нема да го мачи вечно. Ако го убие и го уништи беззаконикот, Господ ќе ги убие и ќе ги...
Животните како „живи души“
Беше приведен библискиот текст: „Господ Бог го создаде човекот од земниот прав и му дувна животен здив (животен дух) во носалките. Така човекот стана душа жива“ (1. Мојсеева 2,7). Но пред да го создаде човекот како „душа жива“, Бог животните ги создал како „душа...
Душата и крвта
Постојат повеќе од дваесет места во Стариот завет во кои еврејскиот збор „нефеш“ (душа) се применува на животот. Ќе разгледаме два од нив, зашто тие ни го појаснуваат значењето на изразот „душа жива“ во 1. Мојсеева 2,7. Овие текстови се посебно интересни зашто душата...
Душата-психа во Новиот завет
Душата како личност во Новиот завет Душата (psyche) во Новиот завет ја означува целата личност во иста смисла како нефеш (nephesh) во Стариот завет. На пример, во својата проповед пред Синедрионот, Стефан спомнува дека „седумдесет и пет души (psyche)“ од семејството...
На крстот умрела Христовата душа
Најзначајна Христова изјава во врска со душата: „Синот човечки не дојде да му служат, туку Тој да служи и да го даде својот живот за откуп на мнозина“ - во оригиналот: „да ја даде својата душа (psyche) за откуп на мнозина“ (Матеј 20,28). Како добар Пастир Тој „го...
Исус на разбојникот на крстот: „Денес ќе бидеш со мене во рајот“!?
Застапниците на идејата за пекол со уживање го истакнуваат ветувањето што му го дал Исус на разбојникот на крстот како сигурен доказ дека постои рај и пекол. Тие тој стих така го конструираат и така го преведуваат, за да измолзат од него порака што најмногу одговара...
Трите мртви момчиња и нивната душа
Во Делата на апостолите 20,9.10 читаме: „Едно момче, по име Евтих, седеше на прозорец и, совладано од длабок сон, додека Павле зборуваше долго, падна од третиот кат и го дигнаа мртво. Павле, пак, штом слезе, се спушти врз него, го прегрна и рече: ‘Не создавајте немир,...
Апостол Јован: „Бев во духот“
Православниот теолог, Лазар Милин, вели: „Свети Јован Богослов во својата книга ‘Откровение’ ни изнесува една визија што ја имал додека бил во ‘духот’ на островот Патмос“19 (Откровение 1,9.10) Зборовите на апостол Јован „бев во духот“ Милин сугерира да ги прифатиме...
Апсурдите на црковната догма за привремен Божји суд
Темел на мистицизмот на паганските филозофии и религии е вера во бесмртност на душата како нематеријална супстанција која овозможува живот и која постои независно од телото, со самостојна егзистенција. Ова сфаќање за бесмртност на душата ќе стане општо прифатено учење...
Православието за православните митарства
„Учењето за воздушните митарства првпат се сретнува во прочуеното дело на св. Атанасиј Александриски - во неговото ‘Житие на св. Антониј Велики’, кое е напишано околу 365 година, кога е и преведено на латински јазик (околу 365-370 г.) и уживало почит во целиот...
Православието за пеколот
Во христијанската литература можат да се најдат најразлични сфаќања и мислења за пеколот. Еве еден таков стравотен опис на пеколот од записите на православието кое реалноста на пеколот ја прифаќа на ист начин како и небесната реалност, хорор пред кој остануваме...
Католичката црква за чистилиштето
Според католичката теологија, по смртта душата веднаш излегува пред Божји суд од кој само мал број, само „светците“, заминуваат директно во рај, тешките грешници одат директно во пекол, а мнозинството грешници, кои имале полесни гревови, најпрво заминуваат во...
Католичката црква за пеколот
Стравот од пекол во Католичката црква има посилен интензитет отколку во другите христијански цркви кои веруваат во постоење на пекол. Тоа доаѓа оттаму што во неа многу повеќе се проповеда и се пишува за пеколот. Во католичкиот свет постојат десетици илјади дела и...
Протестантите за пеколот
Протестантски писател: „Ставете прст во оган и ќе видите што значи мачење, што значи болка. А тоа мачење ќе трае вечно.“34 Боже мили, зар можела токму христијанската црква да измисли ваков монструм, наречен пекол! Како можела умот на милиони верници да го окове во...
Зар навистина Бог е таков свиреп и крволочен ѕвер?
Најголемиот средновековен реформатор, Мартин Лутер, исправно ја сфатил и ја толкувал библиската наука за состојбата на мртвите. Тој јасно кажува дека „би било будалесто ако душата би го посакала своето тело откако таа веќе е на небото“35. „Како човек кој заспал и...
Библиски текстови што ги користат христијаните за да ја потврдат науката за вродена бесмртна душа или за вроден бесмртен дух
Приговор (Матеј 17,3): Мојсеј и Илија разговараат со Исуса на Гората на преобразувањето. Фактот што Мојсеј е присутен на гората докажува дека човекот е бесмртна душа, зашто Мојсеј умрел и е закопан во времето на излегувањето од Египет. Библиски одговор: Илија во...
Не разговарај со мртвите!
„Да не се најде меѓу вас човек кој би го терал својот син или својата ќерка да помине низ оган; да преткажува, да гата, или пак, маѓесник, бајач, или што ги повикува духовите на предците, ниту, пак, волшебник, ниту таков кој разговара со мртви.“ „И кога ќе ви речат:...
Во продолжение следи содржината на книгата „Времето и знаците“. Кога ќе кликнете врз насловите и поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.
