Приврзаноста на папите кон Марија

По изборот на папата Франциско за поглавар на Римокатоличката црква читавме и слушавме најразлични коментари и вести, од кои приведуваме само некои: „Папата Франциско денот го почна со молитва во римаската базилика Santa Maria Maggiore.“ „Папата Франциско само 12 часа по својот избор на чело на Католичката црква во четвртокот замина од Ватикан за да се моли во римската базилика Santa Maria Maggiore, најстара црква на светот посветена на пресвета Богородица.“ „Папата Франциско се молеше во римската базилика пред познатата икона на Богородица, наречена Salus Populi Romani, за водство и помош во неговата служба.“ „Врхбосанскиот надбискуп, кардинал Винко Пуљиќ, го коментираше изборот на папата Франциско со следните зборови: ‘Веднаш се виде кај него дека зазема јасен став; тој е човек кој ѝ припаѓа на Црквата, Христов човек, човек од вера, човек од молитва, посебно Богородичен човек, и тој сигурно со тој дух на побожност уште како ќе има срце за човекот.’“ „Во текот на литургиската прослава, во својата проповед папата Франциско посебно се осврна на заштитничката улога на свети Јосиф. Улогата на Јосифа (Исусовиот притатко) како заштитник се простирала и над Црквата, за што зборуваше и папата Јован Павле II, истакна папата Франциско. ‘Јосиф нè штити и го чува духовното битие на Црквата. На кој начин Јосиф ја извршува улогата на заштитник? Дискретно, скромно, во тишина, но во постојано присуство и во внатрешната вера. Неговата заштита е постојано со нас, и во добри и во лоши времиња.’“ „Наместо традиционалниот златен крст, папата Франциско одбра железен крст.“ „Папата исто така одбра скромен папски прстен од сребро. Папскиот или рибарскиот прстен до сега бил од злато со слика на свети Петар во чамец кој фрла мрежа и со името на папата кој го носи. Но, Бергољо (Франциско) одбра прстен од сребро на кој е изгравиран ликот на свети Петар кој ги држи клучевите од рајот.“

Во овие изјави што ги приведовме забележуваме дека новиот папа, Франциско, е необично понизен човек и силно приврзан кон Марија, и второ, тој го одбра папскиот прстен со ликот на св. Петар кој ги држи клучевите од рајот, што претставува авторитет, власт.

Порано кажавме дека на 1 ноември 1950 година папата Пие XII во својата „еџ цатхедра“ објавил догма според која „безгрешната Божја мајка и вечна девица Марија три дена по смртта воскреснала и во прославено тело се вознела на небото со телото и душата“. Коментирајќи го ова, протестантскиот автор Дејв Хант кажува: „Всушност папата тврдел дека догмата за вознесение на Марија еднодушно била прифатена во првата црква уште од почеток и дека таа има потврда во Библијата. Но таква догма првата црква не познавала и таа нема поддршка во Божјата света книга. Таквите папски изјави едноставно му одговарале на широко распространетото мислење на католиците и придонесувале за растот на култот на Марија.“9

А што може да се каже за покојниот папа, Јован Павле II? „Никој не е толку убеден во непобитноста на приказанијата во Фатима од сегашниот папа, а и никој друг не е толку приврзан кон Марија како него. Јован Павле II, кој себеси и својот понтификат ѝ ги посвети на Дева Марија, на својот грб ја носи буквата М за Марија; неговиот лозунг, извезен на латински јазик на неговата облека, гласи: ‘Totus tuus sum Ma­ria’ (Марија, јас сиот ти припаѓам тебе). Папата има невообичаени лични причини за таа исклучителна приврзаност кон Марија. Обидот врз него да се изврши атентат се случи на 13 мај 1981 година, наводно на годишнината на појавувањето на Дева Марија на 13 мај 1917 година во Фатима, во Португалија. Додека закрепнувал од атентатот, во една визија таа му порачала како му го поштедила животот заради посебна мисија што мора да ја изврши за да се донесе мир.

Откако закрепнал и се вратил во Ватикан, Јован Павле II се молел крај гробовите на своите непосредни претходници и изјавил: ‘Овде можеше да биде уште еден гроб, но блажената Девица… поинаку наумила.’ Потоа со длабока благодарност и почит, додал: ‘Наспроти сè што ми се случи оној ден, јас ја почувствував таа извонредна мајчинска заштита и грижа, што се покажаа посилни од смртоносниот истрел.’ – Тогаш зошто, се прашува Хант, би ти бил потребен Бог, ако уживаш заштита од Марија?

Благодарен, папата отишол на поклонение во Фатима на 13 мај 1982 година (точно една година по обидот за атентат), каде што се молел пред кипот на девицата од Фатима. Илјадници луѓе го слушале како говори и како на Марија ѝ го посветува светот, токму онака како што барала таа.“10 – Дури и на надгробната плоча на неговиот гроб во Ватикан е изгравирана буквата М.

„Во својата последна порака и во тестаментот што го објави Ватикан за време на неговиот закоп, папата ѝ изјавил на Марија: ‘Јас сум комплетно во твоите раце!’ А кардиналот Ratzinger својата хомилија на закопот ја заврши со зборовите: ‘Твојата драга душа ние ѝ ја доверуваме на Божјата мајка, на твојата мајка, која те водеше секој ден!’“11

Интересно е што никаде во Библијата нема ниту една молитва упатена на Марија и ниту еден случај каде што таа чудотворно му помага некому, ниту едно ветување дека таа би можела или би го сторила тоа. Па сепак, „повеќе католички молитви ѝ се упатуваат на Марија и нејзе ѝ се укажува поголемо внимание и чест отколку на Христа и на Бога заедно. Низ цел свет постојат илјадници центри и светилишта посветени на Марија, толку фасцинантни што привлекуваат десетици милиони посетители секоја година, од сите возрасти и структури, од наједноставните селани, сè до папите, а само едно, и речиси непознато светилиште му е посветено на Христа кое се наоѓа во Бувоар, во канадската покраина Квебек.“12

Чудно, зар христијаните не читаат во Библијата дека „нема спасение во никој друг, ниту пак има друго име (освен името на Исуса Христа) под небото дадено на луѓето преку кое мора да бидеме спасени“ (Дела 4,12). Тогаш зошто Марија, зошто Богородица, зошто света Петка, зошто света Недела, свети Никола, свети Арангел, зошто… зошто илјадници посредници кои ја засенчуваат Христовата улога како единствен Спасител на грешниците и Христа го фрлаат зад грб?

Колку далеку отишло христијанството од нашиот Спасител! Колку густ и непробивен е мракот што го обвил човештвото! Колку е страшен спиритизмот во чиишто канџи ѓаволот го заробил светот, таа огромна грда композиција вагони преполни со луѓе кои го сочинуваат последното, прелагано и измамено поколение, композиција што ја управува директно сатаната како машиновозач и која јури со секавична брзина во пропаст!

Драги мои, возот се полни и се приготвува да крене од последната станица на своето последно неверојатно патување. Не влегувајте во тој погрешен воз!

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Библијата за матните води на спиритизмот“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.