Нашиот пристап кон Бога е личен и слободен, непосреден и директен

Непростлива хула на теологијата на традиционалната Црква е што на грешниците им го препречува патот на спасението и им го блокира пристапот кон Бога. Каде најде традиционалната Црква во Библијата, во евангелијата, основа за својата опачна теологија според која „патот кон спасението не му е отворен никому, освен преку Марија“, дека „Исус на небото е судија без милост“, дека „никому не му е дозволено да излезе пред него со молба“, дека „пред неговиот (Божјиот) престол седи Марија како милосрдна мајка“, дека „Марија“ на верниците им издава „влезница“ за прием кај Бога, зашто таа „е нивна влезница за рај?“ – Прашуваме пак: Каде ја најде Цквата во Библијата оваа стопроцентна опачна теологија?

Бог преку апостол Павле не дозволува никој, апсолутно никој да се пика меѓу нас и него, меѓу нас и неговиот престол. Веќе читавме: „Слободно да пристапуваме кон Божјиот престол на благодатта за да најдеме благодат.“ Никаде во своите списи апостолите не ни кажале, ниту пак на некој начин ни најавиле или зачнале некаква мисла дека ние мораме да чекаме пред Божјата врата за прием кај Бога! Никаде не ни напишале да се молиме на некој светец, посредник, во дадениов случј на Марија или Богородица, таа да ни ја отвори вратата, и низ неа како „небесна врата“ да влеземе кај Бога. Никаде не пишува дека прво Марија треба да влезе кај Бога, да го смири, да го стивне неговиот гнев, да го смилоса и дури потоа Бог да нè прими кај себе. Пред Божјата врата нема стражари, нема посредници. Таа не е затворена, напротив, секогаш е отворена за сите, апсолутно за сите грешници кои бараат помош од Бога и Бог никого, да запомнеме, никого не го одбива. Пристапот кон Бога не е ограничен со ништо. Нема приемни денови и термини. Тој е слободен за секого и во секое време, без претходна најава кај некоја Божја секретарка, асистент/асистентка или посредник/посредничка. Контактот меѓу нас и Бога, меѓу грешникот и Бога, е слободен и личен, непосреден и директен.

Бидејќи оваа вистина е многу значајна за нашето спасение, ќе ја потврдиме уште еднаш: Христос не му дозволува никому да ни го препречува патот и да ни го блокира пристапот кон него, кон небесниот престол. Тој не дозволува меѓу нас и него да се испречи ниту еден посредник и посредничка, не му дозволува на ниту еден светец и светица да се зазема за нас пред него, да го смилосува за нас. Кажавме, средбата меѓу нас и Бога е директна и лична, без да меша свои прсти кое било човечко суштество како посредник. Според тоа, почитувани, настрана свештениците кои на земјата сами презеле улога на посредници меѓу нас и Бога, настрана од нас и сите светци и светици кои Црквата ги пратила на небото како посредници меѓу нас и Бога, настрана св. Богородица, св. Петка, св. Никола, и секој друг свети и света, „зашто еден е Бог и еден посредник меѓу луѓето и Бога – човекот Исус Хростос.“ (1. Тимотеј 2,5)

Кога апостол Павле ги кажал овие зборови, тој пред себе ги имал огромните антички пагански системи на посредници и посредништво кои му биле добро познати, со што сакал да го заштити христијанството од истите празноверија кои удираат директно во темелите на библиската вистина.

Но, за жал, отпаднатите епископи и црковни отци, што ги преткажал апостол Павле, ги копирале, ги прифатиле и ги внеле во христијанството токму тие антички пагански системи на посредници и посредништво. Според тоа, и Исусовата мајка, Марија, Дева Мрија, Света Богородица, и сите други светци и светици, кои Црквата ги пратила на небото како посредници, не се на небото, туку во нивните гробови, како и сите други грешни човечки суштества, и чекаат прво или второ воскресение, во зависност од тоа дали верувале исправно, „како што кажува Писмото“, или верувале испревртено, „како што кажува Црквата“.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Библијата за човечките посредници меѓу Бога и грешниците“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.