Кој стои зад чудесата на чудотворните икони, слики и кипови и зад чудесата на светите реликвии и мошти на светителите/светците?

Треба и мораме да признаеме дека во религиозниот свет се појавуваат најразлични чудеса (чудотворенија) кои припадниците на одредена вероисповед ги уверуваат дека Бог токму ним им е наклонет и дека токму тие се дел на единствената вистинска Божја црква.

Факт е дека Источната и Западната црква се две доктринално противставени и меѓусебно анатемисани цркви, со вековна меѓусебна исклучивост, и секоја од нив верува дека токму таа е изворно Христова, додека онаа, другата, треба да се покае, да ги отфрли своите ереси и да стапи во канонско единство со онаа, првата. Така, очигледно е дека припадниците и на Источната и на Западната црква ќе бидат уверени дека баш нивната Црква е „единствено исправна“ токму поради чудата што ги прават нивните светители/светци „во Божје име“ меѓу Божјиот народ.

Но факт е дека и во Источната и во Западната црква е присутна еднаква чудотворност на светците, на иконите, киповите, моштите и реликвиите, и според здравата логика, не е можно чудата кај едни да потекнуваат од Бога, а кај другите од ѓаволот, што би требало да претставува факт дека Бог еднакво ги благословува и римокатолиците и православните. Или, според Библијата, што е многу пореално – споменатите чудотворенија во рамките на двете цркви воопшто не доаѓаат од Бога, туку од силите што му се противставени на Бога.

Во минатото и меѓу паганските идолопоклнички народи имало многу слични религиски феномени. Во четвртиот век по Христа, кога паганскиот идолопоклонички систем се рушел пред налетот на христијанството на Константина, се случувале исти вакви чудеса и во незнабожечките храмови. Тие чудеса ги правеле римските и другите богови, со очајни обиди повторно да ги привлечат кон себе масите на римското царство за да не заминат во заборав пред ширењето на христијанството.

„Во втората половина од четвртиот век, кога Римското царство почнало да се урива ‘под ударите на новите општествени и економски сили, кои својот верски израз го наоѓале  во христијанството’, тогаш цутат чудеса; паганските идоли и светци ги отвораат и затвораат очите, се потат и леат чудотворни солзи. Се множи бројот на храмови и капели во светилиштата на Ескулап и на другите божества во Епидаур, во Делфи, во Атина и на Тибериските острови како доказ за ‘добиената милост’. (…) Чудотворенијата од крајот на политеизмот се неприфатливи за идеологијата на христијанството кое почнало да напредува. Но истото тоа христијанство веќе во средниот век чудото ќе го користи како основно средство на својата идеолошка стратегија. Чудото станува одредувачки елемент на хагиогафиите на христијанските светци.“94

Ние во никој случај не можеме да се согласиме со теолозите на традиционалната Црква кои тврдат дека чудесата што потекнуваат од иконите, од киповите и од реливкиите на светителите (светците) доаѓаат од Бога. Имено, Господ Исус и апостолите уште во свое време навестиле дека ќе се појават лажни учители, лажни пророци и исцелители кои ќе се претставуваат како следбеници на единствениот вистински христијански пат и ќе заведат многу библиски неупатени луѓе, а ќе се обидат да ги прелажат и Божјите избрани:

„Ќе се појават лажни христоси и лажни пророци и ќе покажат големи знаци и чуда за да ги прелажат, ако е можно, и избраните“ (Матеј 24,24).

„Доаѓањето на тој беззаконик ќе биде под дејство на сатаната, со секаква сила и знаци и лажни чудеса, и со секакво неправедно измамување меѓу оние кои гинат, затоа што не ја примија љубовта на вистината за да се спасат. И затоа Бог ќе им прати сила на заблуда за да поверуваат во лагата и да бидат осудени сите кои не поверуваа во вистината, а ја засакаа неправдата.“ (2. Солуњаните 2,9-12)

Светот ќе биде сведок за појава на чудни знаци и лажни чуда во религиозниот свет. Сосем сигурно се подразбира дека „лажните учители и чудотворци“ од Далечниот Исток (слично на Саи Баба и другите хиндуистички гуруи, левитатори и јогисти) или од окултистичкото New Age движење, не можат да ги прелажат христијаните кои се утврдени во изворната библиска вера чијшто темел е сам Христос.

Меѓутоа, за жал, огромен дел од христијаните кои го сочинуваат христијанскиот кош, немаат абер што е тоа Библија, што е тоа изворна библиска наука и вистинско библиско христијанство. Тие не се упатени ниту во основните библиски вистини кои се оружје за одбрана од секоја лага и невистина, во дадениов случај од лажните чудотворенија во христијанскиот свет со кои постојано сме сардисани од сите страни.

Според Библијата, сите чудотворенија што ги прават  „лажните христоси и лажните пророци“, чудотворци, и сите чудотворенија што ги прават светителите/светците со помош на чудотворните икони, кипови, мошти и реликвии, се лажни чудотворенија и не доаѓаат од Бога, туку од силите што му се противставени на Бога. „Тоа се демонски (ѓаволски) духови, кои прават чуда“ (Откровение 16,14.16).

За нив и за нивните активности, Христос кажува: „Мнозина ќе ми речат во оној ден: ‘Господе, Господе, не ли во твое име пророкувавме? И зар во твое име демони не изгонувавме? И нели во твое име многу чуда правевме?’ И тогаш јас ќе им кажам: ‘Никогаш не сум ве познавал; бегајте од мене вие што правите беззаконие!’“ (Матеј 7,22.23).

Апостол Павле ја опишува нашата борба со „демонските (ѓаволски) духови, кои прават чуда“ и ни кажува како единствено можеме да ги победиме: „Облечете се во сето Божје оружје за да можете да се одржите пред лукавствата на ѓаволот. Зашто нашата борба не е против крв и месо, туку против управителите, против властите, против световните мрачни сили на овој свет, против духовните сили на злото под небесата. Затоа земето го сето Божје оружје за да можете да се противставите во лош ден и, откако ќе свршите сè, да се одржите!… Земете го шлемот на спасението и мечот на Духот, кој е Речта Божја“, Божјето слово, Библијата (Ефесците 6,11-18).

Да, пред силните налети на „демонските (ѓаволски) духови, кои прават чуда“, и пред нивните лажни чудотворенија, можеме да опстанеме, да не паднеме, да не бидеме прелагани, единствено со силата на изворната библиска наука, се разбира, ако добро ја познаваме и ако сме утврдени во неа и со неа.

Да заклучиме: Зад чудесата на чудотворните икони, слики и кипови и зад чудесата на светите реликвии и мошти на светителите/светците, стојат демонски сили.

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Библијата и преданието“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.