Апсурдите во врска со космичката енергија со која е проникната целата вселена и секое создание

Според таоистичката, хиндуистичко – будистичката, монистичката, пантеистичката и анимистичката религија и филозофија, со која денес е заплуснат светот како никогаш порано, длабоко во секое човечко суштество постои „искра“ на некакво „божество“ или „божествено јадро“, некакво „повисоко јас“, недефинирана „енергија“, нејасна „универзална космичка енергија“, „повисока свест“. Таа енергија е маглива „божествена суштина“ на тоа божество, некаков „негов божествен принцип“, кој е извор на ред во нашиот живот и тело. Овие правци сметаат дека сè произлегува од таа мистична „интелигентна или умна космичка енергија“, која некои, како што кажавме, ја нарекуваат „бог“, а други само „ум“. Сите тие веруваат дека натприродните сознанија потекнуваат од тој космички извор. Се смета дека тој „божествен принцип“, тоа „божество“, тој „ум“, тој „бог“, таа „интелигентна, умна космичка енергија“, проникнува сè во природата и во космосот, дека е присутна во сè, дека „бог е во сè“, „сè е бог“ и едновремено сите ние сме богови. Во рамките на ова гледиште и христијанскиот Бог е безлична „космичка енергија“ којашто е суштина на сè.

Споменатата религија и филозофија тврдат дека сите суштества, сите живи организми, се свети затоа што истите „божества“, истата „суштина“ или истата „космичка (вселенска) енергија“ („прана“, „ки“), која постои во луѓето, се наоѓа и во сите други созданија – во животните, во птиците, во рибите, во бубалките, во црвите, во растенијата, во камењата, во водата, во дождот, во воздухот…, во другите небесни тела, во целата вселена. Човечкото суштество е дел на космосот, и на космичко ниво сите ние едновремено постоиме низ целата вселена. Човекот е само „микрокопија“ на вселената, на „макрокосмосот“. Тоа е основен темел на магијата и окултизмот. Нивна е идејата за поврзаност на микрокосмосот (нашето тело) со макрокосмосот (вселената), идеја дека едната е микрокопија на другата.

Според споменатата религија и филозофија, таа „универзална космичка енергија“ го поврзува и на космосот му обезбедува нераскинлив интегритет, чијшто интегрален дел или алка во тој нераскинлив синџир сме и ние луѓето, заедно со животните и растенијата, со вошките и црвите, со змиите и крокодилите, со копривите и трњето, со водата и камењата, со ветерот и маглата… Не постои никаква можност за независно и самостојно постоење надвор од тој синџир, можност за нешто и некој да се откачи или да се издели од тој семирски интегритет, да ја напушти таа нераскинлива вселенска заедница, ниту пак можност некој да умре и да исчезне, зашто „нема“ смрт. Нема никаква можност да се ослободиме од железните стеги на строгата судбина што ни ја определила и запишала таа квази „умна (интелигентна) космичка енергија“ која нè изедначила со жабите и гуштерите, со врбите и тополите, со снегот и мразот… Таа нашиот живот однапред го програмира и ние како роботи присилно, без наша согласност, сме ставени во своевиден гето од кое не можеме да побегнеме, да излеземе и слободно да дишеме, сами да го креираме животот, иднината, слободно да бираме…

Во продолжение следат поднасловите од поглавјето „Астрологијата и нејзините апсурди“. Кога ќе кликнете врз поднасловите, ќе ви се отворат нивните текстови.